السّفِينَة
از الکتاب
«سفینة» به معناى کشتى و مفرد است و جمع آن «سفائن» مى باشد.
ریشه کلمه
- سفن (۴ بار)
قاموس قرآن
(به فتح س) تراشيدن. مثل تراشيدن چوب و پوست و تراشيدن باد خاك روى زمين را (راغب) در صحاح و اقرب آمده «سفنت الشىء سفناً: قشرته» راغب گويد: كشتى را به اعتبار آنكه سطح آب را مىتراشد سفينه گفتهاند. اقرب نيز آن را نقل كرده است. [كهف:71]. اين كلمه چهار بار در قرآن آمده و در سوره عنكبوت آيه 15 ظاهراً مراد كشتى نوح است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ فِي قَال خَرَقَهَا أَصْحَاب فَکَانَت أَمّا صَبْرا رَکِبَا لِمَسَاکِين عَلَيْه جَعَلْنَاهَا تَسْتَطِع يَعْمَلُون أَ آيَة فَأَنْجَيْنَاه ظَالِمُون إِذَا هُم لِلْعَالَمِين لَم حَتّى خَرَقْتَهَا الْبَحْر مَا لِتُغْرِق ذِکْرا إِبْرَاهِيم فَانْطَلَقَا إِذ مِنْه الطّوفَان أَهْلَهَا فَأَرَدْت بِتَأْوِيل لَقَد سَأُنَبّئُک فَأَخَذَهُم لَک أَن جِئْت أَعِيبَهَا شَيْئا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
