الرّفَث
«رَفَثَ» (بر وزن قفس) در اصل، به معناى سخنى است که متضمن مطلبى باشد که ذکر آن قبیح است، اعم از آمیزش جنسى و یا مقدمات آن، سپس کنایه از جماع قرار داده شده، ولى بعضى تصریح کرده اند که واژه «رَفَثَ» تنها در صورتى به این نوع گفتگوها اطلاق مى شود که در حضور زنان باشد و اگر در غیاب آنها باشد، رفث نامیده نمى شود. بعضى نیز، اصل آن را به معناى تمایل عملى به زنان دانسته اند که از مزاح، لمس و تماس شروع مى شود و به آمیزش جنسى پایان مى گیرد.
ریشه کلمه
- رفث (۲ بار)
قاموس قرآن
(فرس) [بقره:187]. جوهرى آن را جماع و سخن گفتن با زن درباره جماع و همچنين قول ناپسند گفته. مراد از آن در آيه جماع است كه در شب رمضان مباح مىباشد طبرسى فرمود مراد ار رفث در آيه جماع و گفتهاند اصل آن به معنى قول قبيح است و به طور كنايه بر جماع اطلاق شده. راغب مىگويد تعدّى آن با «الى» بجهة تضمين معنى افضاء است يعنى در شب صيام حلال شده كه به سوى زنان ميل كنيد. [بقره:197]. مراد آن است كه در حال احرام جماع حرام است.
