التّنَاوُش

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«تَنَاوُش» از مادّه «نوش» (بر وزن خوف) به معناى بر گرفتن چیزى است، و بعضى آن را به معناى گرفتن با سهولت دانسته اند، یعنى آنها چگونه مى توانند به آسانى به چنین هدف دور دستى راه یابند؟

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[سباء:52]. نوش به معنى تناول و اخذ است «ناشَ الشَّىْ‏ءَ نَوْشاً: تَناوَلَهُ» تناوش نيز به معنى تناول است آيه در باره آن است كه چون مردم به عذاب خدا گرفتار شدند و مردند و فرصت ايمان از دستشان رفت ديگر ايمان آوردن به حالشان سودى نخواهد داشت و آخرت از دنيا بسيار دور است يعنى: و گويند به قرآن ايمان آورديم، چطور مى‏توانند آن را از مكانى دور اخذ كنند وايمان بياورند در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده:«وَ تَناوَشوُهُمْ مَنْ مَكانٍ بَعيدٍ» اين كلمه تنها يكبار در كلام الله آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...