أَلَدّ
از الکتاب
ریشه کلمه
- لدد (۲ بار)
قاموس قرآن
(بروزن فرس) خصومت شديد. «لَدَّ يَلَدُّ لَدَداً: اِشْتَدَّتْ خُصُومَتُهُ» چنانكه در مصباح گفته است. لَدَّ به فتح اوّل به معنى شَديداُلْخُصُومَة و اَلَدّ كسى كه خصومتش شديدتر است. در نهج البلاغه خطبه 68 هست: «يا رَسُول اللهِ ماذا لَقيتُ مِنْ اُمَّتِكَ مِنَ الْاَوَدِوَاللَّدَدِ» اى رسول خدا «صلى الله عليه واله» چهها ديدم از امّت تو از كجى و خصومت!! [بقره:204]. خدا را بر مافىالضميرش گواه مىگيرد حال آنكه سختترين دشمنان است. [مريم:97]. لُدّ به ضمّ اوّل جمع اَلَدّ است: تا با آن پرهيزكاران را بشارت دهى و قومى را كه دشمن سرسختاند بترسانى. اين كلمه تنها دوبار در قرآن بكار رفته است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...