يَنْبُوعا
«یَنْبُوع» از مادّه «نبع» محل جوشش آب است، بعضى گفته اند: «یَنْبُوع» چشمه آبى است که هرگز خشک نمى شود.
ریشه کلمه
- نبع (۲ بار)
قاموس قرآن
جوشيدن آب از چشمه. «نَبَعَ الْماءُنَبْعاً: خَرَجَ مِنَ الْعَيْنِ» ينبوع را هم چشمه و هم جدول پر آب گفتهاند چنانكه در قاموس و اقرب آمده ولى در صحاح و مجمع فقط عين الماء فرمودهاند جمع آن ينابيع است. [اسراء:90]. گفتند: بتو ايمان نياوريم تا به مادر زمين چشمهاى جارى كنى. [زمر:21]. آيا ندانستى كه خدا از آسمان آب نازل كرد و آنرا چشمه هايى وارد نمود و سپس بوسيله آن كشت رنگارنگ را مىروياند. اگر منظور از «ينابيع» فقط چشمهها و چاهها باشد منظور آن است كه از آسمان نازل گرديد و در زمين فرورفت و بوسيله قنات و چاه كندن در دسترس مردم قرار گرفت ولى ظاهرا منظور هر منبع آب است اعم از رودخانهها و قنوات و غيره چنانكه در مجمع فرموده نظير [مؤمنون:18]. اين لفظ دوبار بيشتر در قران مجيد نيامده است.
