خَرَابِهَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(بر وزن فلس) و خراب به معنى ويران شدن و ويران كردن است. در اقرب الموارد آن را از باب ضرب يضرب متعدّى و از باب علم لازم گفته است. خرّب و اخرب هر دو به معنى خراب كردن است . [بقره:114] كيست. ستمكار از آنكه مانع از ياد خدا در مساجد باشد و در خرابى آنها بكوشد. خراب در آيه ممكن است به معنى ويران شدن و ويران كردن باشد. صدر آيه مى‏فهماند كه خراب شدن مسجد، خالى ماندن آن است گرچه حمل به ويران شدن نيز جايز است . * [حشر:2] اين آيه درباره بيرون راندن عدّه‏اى از يهود از اطراف مدينه است كه خانه‏هاى خود را از داخل خراب مى‏كردند تا بعد از رفتن براى اهل اسلام مورد استفاده نشود و مسلمانان از خارج ويران مى‏كردند تا راه باز كرده گرفتارشان كنند. چون خود سبب اينكار بودند لذا فرموده: خانه‏هاى خود را به دست مسلمانان خراب مى‏كردند.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...