تَأْوِيلُه
از الکتاب
«تأویل» در اصل لغت، به معناى بازگشت دادن چیزى است، و بنابراین هر کار یا سخنى به هدف نهایى برسد، مى گوئیم تأویل آن آمده است، به همین دلیل، بیان هدف اصلى یک اقدام یا تفسیر واقعى یک سخن یا تفسیر و نتیجه و پایان یک خواب و یا تحقق یافتن واقعیت یک مطلب، همه اینها تأویل نامیده مى شود.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
الّذِين مِن يَقُول يَأْتِي کَذٰلِک يَأْتِهِم لَمّا کَذّب يَوْم وَ نَسُوه تَأْوِيلَه بِعِلْمِه إِلاّ قَبْلِهِم يَنْظُرُون يُحِيطُوا قَبْل فَانْظُر لَم قَد يُؤْمِنُون هَل لِقَوْم بِمَا جَاءَت کَيْف رُسُل کَان کَذّبُوا عَاقِبَة رَبّنَا بَل
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
