الْغَوْا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

كلام بى‏فائده. «لَغى يَلْغُو» يعنى كلام بى‏فائده آورد. لاغِيّة كلام قبيح است لغت را از آن لغت گفته‏اند كه در نزد غير اهلش فائده‏اى ندارد، لغوالطائر صداى پرندگان را گويند (مجمع). در قاموس گفته لَغْو: شى‏ء بى‏اعتناء است كلام باشد يا غير آن راغب گويد كلام لغو آنست كه اعتنائى به آن نيست و از روى عدم تفكر باشد و جارى مجراى «لَغا» است و آن صداى گنجشك و غيره مى‏باشد. [مائده:89]. سوگند لغو آنست كه لاعن باشد مثل واللَّه و باللَّه كه به طور عادت در سخن مى‏آورند و تعقيد سوگند آنست كه آن را با قصد محكم كنيم و روى قصد و فكر سوگند ياد كنيم يعنى خدا شما را به سوگندهاى بى قصدتان مؤاخذه نمى‏كند ولى به سوگندهائى كه با قصد محكم كرده‏ايد مؤاخذه مى‏كند. [فصّلت:26]. «اَلْغَوْافيهِ» يعنى در آن باطل داخل كنيد. كفّار گفتند: به اين قرآن گوش ندهيد و درآن باطل وارد كنيد شايد پيروز گرديد مثل اينکه منظور معارضه به لغو و باطل است يعنى در مقابل آن ايستادگى كنيد و در موقع خواندن آن داد و بيداد كنيد تا مفهوم نگردد و از تأثير ساقط شود. * [مؤمنون:3]. ظاهراً مراد از آن هر قول و فعل بی‏فايده است [غاشيه:11-10]. در بهشتى عالى كه در آن كلام قبيح و بى‏فائده نشنوى.

کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...