الْإِنْجِيل

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«انجیل» در اصل، کلمه یونانى است به معناى «بشارت» یا «آموزش جدید» و نام کتابى است که بر حضرت عیسى(علیه السلام) نازل شده است. این واژه 12 بار در قرآن مجید، به همین معنا استعمال شده است، و همه جا به صورت مفرد است; ولى قابل توجّه این که آنچه امروز به نام «انجیل» معروف است، کتاب هاى زیادى است که از آنها به «اناجیل» تعبیر مى شود، و معروف از میان آنها انجیل هاى چهارگانه «لوقا»، «مرقس»، «متى» و «یوحنا» است و مسیحیان اعتقاد دارند که این چهار انجیل به وسیله این چهار تن از یاران مسیح(علیه السلام)، یا شاگردان آنها نگاشته شده، و تاریخ تألیف آنها به 38 سال بعد از حضرت مسیح(علیه السلام)، تا حدود یک قرن بعد از او مى رسد; بنابراین کتاب اصلى مسیح(علیه السلام)به عنوان یک کتاب آسمانى مستقل، به دست فراموشى سپرده شده و تنها بخش هایى از آن که در حافظه این چهار تن بوده است، آمیخته با افکار خودشان در این «چهار انجیل» تحریر یافته است.

ریشه کلمه

کلمات نزدیک مکانی

وَ التّوْرَاة مِن فِي مَا هُدًى أَنْزَل آتَيْنَاه فِيه أُنْزِل الْحِکْمَة مَثَلُهُم يَدَيْه إِذ مَن بِمَا الْکِتَاب أَهْل بَيْن يَأْمُرُهُم إِلاّ کَزَرْع قَبْل اللّه رَسُولا لِمَا لْيَحْکُم مَرْيَم الْقُرْآن جَعَلْنَا مُصَدّقا أَخْرَج إِلَى بِالْمَعْرُوف عَلَى تَخْلُق شَطْأَه أَقَامُوا لِلْمُتّقِين تُقِيمُوا بَنِي لِلنّاس بَعْدِه أُنْزِلَت ابْن فَآزَرَه حَتّى عِنْدَهُم حَقّا يَنْهَاهُم إِسْرَائِيل نُور إِلَيْهِم إِلَيْکُم أَ أَنّهُم مَوْعِظَة قُلُوب الّذِين مَکْتُوبا فَلا عَن أَنّي أَوْفَى عَلَيْه الطّين بِعِيسَى لَو شَيْء فَاسْتَغْلَظ رَبّهِم فَاسْتَوَى النّعِيم هَا وَعْدا الْمُنْکَر يَجِدُونَه تَعْقِلُون إِبْرَاهِيم قَد الْفُرْقَان اتّبَعُوه رَبّکُم قَفّيْنَا کَهَيْئَة بِعَهْدِه رَأْفَة يُقْتَلُون يُعَلّمُه ذٰلِک إِن الّذِي لَأَکَلُوا الطّيْر لَسْتُم جِئْتُکُم عَلّمْتُک جَنّات لَم أَنْتُم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...