أَعَانَه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
يارى. «فُلانٌ عَوْنى» فلانى يار و كمك من است همچنين است اعانت. [فرقان:4]. در آوردن قرآن گروه ديگرى او را يارى كردهاند [مائده:2]. بر خوبى و تقوى يكديگر را يارى نمائيد و بر گناه و تجاوز همديگر را يارى نكنيد. استعانت: يارى خواستن. [فاتحه:5]. [بقره:45]. از صبر و صلوة در انجام اوامر خدا كمك جوئيد. مستعان: اسم مفعول است، يارى جسته شده [يوسف:18].
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَلَيْه افْتَرَاه قَوْم إِفْک آخَرُون إِلاّ فَقَد هَذَا جَاءُوا إِن ظُلْما کَفَرُوا زُورا الّذِين قَال
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
