الشمس ٥

وَ السَّمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا

ترجمه

و قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده،

و به آسمان و آنكه بنايش كرد

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت،

و قسم به آسمان بلند و آن که این کاخ رفیع را بنا کرد.

و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد

و سوگند به آسمان و آن كه آن را بر آورده،

و سوگند به آسمان و آنکه آن را برافراشت‌

و به آسمان و آن كه برافراشتش.

و سوگند به آسمان، و به آن که آن را ساخته است!

سوگند به آسمان و آنچه آن را سازمان و سامان داد.

و به آسمان و آنچه (یا آنکه) بساختش‌

الشمس ٤	آیه ٥	الشمس ٦
سوره : سوره الشمس نزول : ١ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَا»: این واژه موصوله است و مراد ذات پاک خداوند است. در لغت عرب موصول مشترک (مَنْ) برای عاقل و (مَا) برای غیر عاقل به کار می‌رود، ولی در مواردی به جای یکدیگر استعمال می‌شوند (نگا: نساء / و ، بلد / . در اینجا استعمال (مَا) برای وصفیّت است، یعنی آن چیز عظیم‌الشأن توانائی که. گذشته از اینها استعمال (مَنْ) یا (مَا) برای خدا یکسان است؛ چرا که به کار بردن هر یک از این دو واژه، در آن مفهوم معهود بشری، نسبت به خدا نادرست است (نگا: جزء عم شیخ محمّدعبده).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ جَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفاً... (۱) وَ السَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَ... (۲)

وَ الْأَرْضَ‌ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۵، سوره شمس
• مضمون سوره شمس
• چند وجه درباره مرجع ضمير در ((والنّهار اذا جلّها))
• وجه اينكه در آيه : ((والسّماء و ما بنيها)) از بانى آسمانى تعبير به ((ما)) شده است
• معناى ((فجور)) و ((تقوى )) و مراد از اينكه خداوند فجور و تقواى نفس را به او الهامكرده
• زكّيها و قد خاب من دسّيها
• طغيان قوم ثمود و پى كردن ناقه صالح (عليه السّلام )، نمونه اى از ((و خاب من دسّيه ا)
• (رواياتى درباره الهام فجور و تقوى ، اشقاى اولّين و اشقاى آخرين )

• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها :
• ۱ - ارتباط سوگندهاى قرآن با نتيجه آن
• ۲ - نقش خورشيد در عالم حيات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - سوگند خداوند به آسمان (و السماء)

۲ - آسمان، موجودى با عظمت (و السماء)

۳ - سوگند خداوند، به بنیان نهادن آسمان و آفرینش آن (و ما بنیها) حرف «ما» مصدرى بوده و مفاد آیه شریفه، سوگند به «بناکردن آسمان» است. برخى «ما» را موصول دانسته اند; ولى یک نواختى سوگندها - که تمامى آنها سوگند به مخلوقات است - مؤید مصدرى بودن آن است.

۴ - ساختن آسمان، کارى بزرگ و نشانه عظمت خداوند است. (و ما بنیها) تعبیر «و مابناها» - سوگند به بانى باشد یا بنا - نشانگر عظمت هر دو است; زیرا عظمت هر یک، حاکى از عظمت دیگرى است.

۵ - سوگند خداوند به سازنده آسمان (و ما بنیها) چنانچه «ما» در «مابناها» موصول باشد، مراد از آن خداوند خواهد بود. آوردن «ما» در این موارد - با توجّه به این که این کلمه بیش از «من» موصول، ابهام دارد - بیانگر این است که حقیقت موضوع و عظمت آن، قابل تعریف نیست.

۶ - سوگند خداوند به خود (و ما بنیها)

موضوعات مرتبط

• آسمان: عظمت آسمان ۲; عظمت خلقت آسمان ۴
• خدا: نشانه هاى عظمت خدا ۴
• سوگند: سوگند به آسمان ۱; سوگند به بناى آسمان ۳; سوگند به خالق آسمان ۵; سوگند به خدا ۶; سوگند به خلقت آسمان ۳
• قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۳، ۵، ۶