الشمس ١٥
از الکتاب
ترجمه
| الشمس ١٤ | آیه ١٥ | الشمس ١٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«عُقْبَی»: عاقبت. پی آمد. مراد این است که خداوند چنین کرد و از پی‌آمد و عاقبت کارشان هم نمی‌ترسد و باکی از ایشان را ندارد.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵، سوره شمس
- مضمون سوره شمس
- چند وجه درباره مرجع ضمير در ((والنّهار اذا جلّها))
- وجه اينكه در آيه : ((والسّماء و ما بنيها)) از بانى آسمانى تعبير به ((ما)) شده است
- معناى ((فجور)) و ((تقوى )) و مراد از اينكه خداوند فجور و تقواى نفس را به او الهامكرده
- زكّيها و قد خاب من دسّيها
- طغيان قوم ثمود و پى كردن ناقه صالح (عليه السّلام )، نمونه اى از ((و خاب من دسّيه ا)
- (رواياتى درباره الهام فجور و تقوى ، اشقاى اولّين و اشقاى آخرين )
نکات آیه
۱ - برچیدن ثمودیان از زمین، حادثه اى ناچیز در برابر قدرت خداوند و خالى از هرگونه پیامد نامطلوب (و لایخاف عقبیها) ضمیر «عقباها»، به «دَمْدَمة» و یا به «ثمود» برمى گردد. در صورت دوم مراد «عقبى هلاکتهم» خواهد بود.
۲ - خداوند، از آثار هلاکت ثمودیان پروایى نداشته و ترسى از پیامدهاى آن ندارد. (و لایخاف عقبیها)
۳ - خداوند، بر همه حوادث هستى، مسلّط است و از هیچ پیشامدى نمى هراسد. (و لایخاف عقبیها)
۴ - خداوند، از نابود ساختن جامعه هاى بزرگ آلوده به گناه، نمى هراسد و بر آثار و پیامدهاى آن سلطه کامل دارد. (و لایخاف عقبیها)
موضوعات مرتبط
- خدا: احاطه خدا ۳، ۴; خدا و ترس ۲، ۳، ۴; عظمت قدرت خدا ۱، ۲; قدرت خدا ۳، ۴
- قوم ثمود: هلاکت قوم ثمود ۱، ۲
- گناهکاران: هلاکت گناهکاران ۴
