أَصَابِعَهُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
انگشت. جمع آن اصابع است. [بقره:19]. ايضاً [نوح:7]. اصابع فقط دو بار در قرآن آمده و مفرد آن در كلام اللّه به كار نرفته است. گاهى نيز مذكر آمده گاهى آن به معنى اثر مىآيد «فلان من اللّه اصبع حسنة» فلان اثر نعمت خوب خداست.
کلمات نزدیک مکانی
وَ فِي آذَانِهِم يَجْعَلُون جَعَلُوا لَهُم مِن بَرْق لِتَغْفِر اسْتَغْشَوْا الصّوَاعِق رَعْد دَعَوْتُهُم حَذَر ثِيَابَهُم کُلّمَا إِنّي الْمَوْت ظُلُمَات أَصَرّوا فِيه فِرَارا اللّه السّمَاء اسْتَکْبَرُوا مُحِيط
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
