يُفَجّرُونَهَا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«یُفَجِّرُونَ» از مادّه «تفجیر» در اصل از ریشه «فجر» گرفته شده که به معناى شکافتن وسیع است، خواه شکافتن زمین باشد، یا چیز دیگر، و از آنجا که نور صبح گویى پرده شب را مى شکافد، به آن «فجر» گفته اند، و به شخص فاسق از این رو «فاجر» مى گویند که: پرده حیا و پاکى را دریده، و از مسیر حق خارج شده است. اما در آیه مورد بحث، به معناى شکافتن زمین است.

ریشه کلمه