يُصْهَر

آیات شامل این کلمه

«یُصْهَرُ» از مادّه «صَهر» (بر وزن قهر) به معناى آب کردن «پیه» است، و «صِهر» (بر وزن فکر) به معناى داماد.

ریشه کلمه

• صهر (۲ بار)

قاموس قرآن

به فتح (ص) گداختن. «صَهَرْتُ الشَّىْ‏ءَ فَانْصَهَرَ:اَذَبْتُهُ فَاَذابَ» [حج:20]. با آن حميم آنچه در شكم دارند و پوستهايشان گداخته شود. نظير[محمّد:15]. و آيه [كهف:29]. * [فرقان:54]. صِهر به كسر (ص) قرابت ازدواجى است. در قاموس و اقرب معناى اولى آن را قرابت گفته. در مجمع فرموده: نسب راجع به ولادت نزديك است، صهر خلطه‏اى است شبيه قرابت مصاهره در نكاح به معنى مقاربت است. در نهج البلاغه خطبه 3 فرموده:«وَ مالَ الْآخَرُ لِصِهْرِهِ» يعنى: ديگرى براى قرابت و داماد بودنش از من منحرف شد. مقصودعبد الرحمن عوف است كه چون شوهر خواهر عثمان بود به او متمايل شد. و در خطبه 162 هست كه به عثمان فرمود:«وَقَدْ نِلْتَ مِنْ صِهْرِهِ مالَمْ يَنالاً» يعنى از قرابت و دامادى پيامبر به چيزى رسيده‏اى كه ابوبكر و عمر نرسيده‏اند. مراد از نسب و صهر در آيه چنانكه گفته‏اند مرد و زن است و نيز گفته‏اند در آن مضاف مقدّر است يعنى: «ذانسب و ذاصهر» يعنى:خدا آن است كه از آب (نطفه) بشر آفريد و او را نر و ماده قرار داد مثل [قيامة:37-39]. به نظر مى‏آيد علت اطلاق نسب به پسران آن است كه به پدران نسبت داده مى‏شود و علت اطلاق صهر به دختران آن است كه مورد مصاهره و پيوند با ديگران قرار مى‏گيرند.

کلمات نزدیک مکانی

مِن الْحَمِيم وَ بِه رُءُوسِهِم فَوْق مَا فِي يُصَب بُطُونِهِم نَار الْجُلُود لَهُم ثِيَاب

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...