نتایج جستجو

ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) ترجمه‌ و بر خوان برايشان خبر ابراهيم را هنگاميكه

ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) ترجمه‌ و بر خوان برايشان خبر ابراهيم را هنگاميكه

ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) ترجمه‌ و بر خوان برايشان خبر ابراهيم را هنگاميكه

ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) ترجمه‌ و بر خوان برايشان خبر ابراهيم را هنگاميكه

النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَ أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ «16» وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ

إِنَّ هٰذا لَهُوَ القَصَصُ الحَقُّ وَ ما مِن إِلٰهٍ إِلَّا اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (٦٢)

مجرد خيال‌ و وهم‌ و لغو و لعب‌ ‌است‌ وَ ما هذِه‌ِ الحَياةُ الدُّنيا إِلّا لَهوٌ وَ لَعِب‌ٌ وَ إِن‌َّ الدّارَ الآخِرَةَ لَهِي‌َ الحَيَوان‌ُ لَو كانُوا يَعلَمُون‌َ

دادن باطل به صورت حق است . و بنا به گفته وى اين كلمه به وجهى شامل دروغ و هر لهو باطلى از قبيل : غنا و دريدگى و ناسزا نيز مى شود. و نيز صاحب مجمع البيان در

عليه السلام از در خانه‌ى شخصى بنام «بُشر» مى‌گذشت، متوّجه سر و صدا و آواز لهو ولعبى شدند كه از خانه بلند بود. از كنيزى كه از آن خانه بيرون آمده بود پرسيدند

مانند آيه ((ما عند الله خير من اللهو - آنچه نزد خدا است از لهو بهتر است ((، چون مى دانيم لهو خوب نيست ، تا آنچه نزد خدا است خوبتر باشد. اينها اقوال و نظريه

اين سوره آمده ، يعنى آيه «ان فى ذلك لا ية و ما كان اكثرهم مؤ منين و ان ربك لهو العزيز الرحيم » زده اند، كه اين آيه دلالت مى كند بر اينكه بيشتر امتها و اقوام

قرار نمى گيرد. همچنان كه در آيه اى ديگر فرموده: «و ما هذه الحيوة الدنيا الا لهو و لعب و ان الدار الاخرة لهى الحيوان لو كانوا يعلمون». در احتجاج از اميرالمؤمنين

عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِلصَّابِرِينَ (126) وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللَّهِ وَ

‌آيه‌ شريفه‌ و قول‌ خداوند متعال‌ أَنَّمَا الحَياةُ الدُّنيا لَعِب‌ٌ وَ لَهوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَينَكُم‌ وَ تَكاثُرٌ فِي‌ الأَموال‌ِ وَ الأَولادِ

‌در‌ معامله‌ و ربا و منع‌ حقوق‌ واجبه‌ و كسبهاي‌ حرام‌ و قمار و بيع‌ آلات‌ لهو و شراب‌ و مجسّمه‌ و ظروف‌ طلا و نقره‌ و كم‌ فروشي‌ و اجرت‌ ‌بر‌ محرمات‌ و

نكره آورد، براى تحقير دنيا بود، همچنانكه در آيه و ما هذه الحيوة الدنيا الا لهو و لعب ، و ان الدار الاخرة لهى الحيوان ، لو كانوا يعلمون (اين زندگى دنيا جز

خَاتَمٌ قَالَ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ إِنَّ هَذَا لَهُوَ اَلْبُخْلُ تَخْتِمُ عَلَى طَعَامِكَ قَالَ فَضَحِكَ‏ عَلِيٌّ ع قَالَ ثُمَّ

خالى از بعد نيست و به نظر مى رسد كه از معناى آيه دور باشد». و جمله «و ان ربك لهو العزيز الرحيم » تفسيرش در اول سوره گذشت . ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه :

هَلْ يُقَصِّرُ مِنْ صَلاَتِهِ أَمْ‏ لاَ يُقَصِّرُ قَالَ إِنَّمَا خَرَجَ فِي لَهْوٍ لاَ يُقَصِّرُ قُلْتُ اَلرَّجُلُ يُشَيِّعُ أَخَاهُ اَلْيَوْمَ وَ اَلْيَوْمَيْنِ

اَلْقَطْرِ وَ مَنْبِتَ اَلشَّجَرِ وَ اَلرَّجُلُ يَطْلُبُ اَلصَّيْدَ يُرِيدُ بِهِ لَهْوَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْمُحَارِبُ اَلَّذِي يَقْطَعُ اَلسَّبِيلَ

زندگى دنيا بى رغبت و بى ميلى مى كند به اين كه مى فرمايد: زندگى دنيا بازيچه و لهو است؛ كه بيان آن در سابق گذشت. «وَ إن تُؤمِنُوا...» - يعنى اگر ايمان آوريد،

فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۸) وَ إِنَّ رَبَّك لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۹) «ترجمه آیات» به نام خداى رحمان و رحيم . طسم .(۱)

نيز قبول نداشتند، و به همين مطلب اشاره دارد اين قول خداى متعال : «و ان ربك لهو العزيز الرحيم » يعنى بين نوح و آدم (عليه السّلام ) ده پدر فاصله بود، كه همه

گرديده است : «يا ايها الناس ‍ علمنا منطق الطير و اوتينا من كل شى ء ان هذا لهو الفضل المبين »: ((اى مردم سخن گفتن پرندگان به ما تعليم داده شده ، و از همه

و فواضل تنزل نموده ، بانحطاط اخلاقى و عملى گرفتار شوند، و يكسره در منجلاب لهو و لعب و شهوات و كارهاى زشت فرو روند، و در نتيجه تمام قرق هاى اسلام شكسته شد،

كه در آيه «مَا عِندَ اللّهِ خَيرٌ مِنَ اللّهو» نيز، به همين معنا است. چون «لهو»، اصلا خوب نيست، تا ثواب هاى خدايى از آن بهتر باشد. و اين آيه شريفه - به طورى

اين است كه در آخر هر داستانى مى فرمايد: «و ما كان اكثرهم مؤمنين و ان ربك لهو العزيز الرحيم»، همچنان كه در داستان خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله ) بعد

پاداشى نخواهد داشت . سپس مى افزايد: اين مسلما امتحان مهم و آشكارى است (ان هذا لهو البلاء المبين ). ذبح كردن فرزند با دست خود، آنهم فرزندى برومند و لايق ، براى

«قال يا بنى انى اءرى فى المنام انى اذبحك »، تا آنجا كه مى فرمايد: «ان هذا لهو البلاء المبين »، (پسرم در خواب مى بينم كه من بدست خودم ترا ذبح مى كنم تا آنجا

خود را بازيچه گرفته اند، متاركه كن تدين و گرويدن به خواسته هاى نفسشان را لهو و لعب به دين شمرده ، و اين خود اشاره به اين است كه آنان دين حق و صحيحى دارند،

گويد: زندگى دنيا چيزى جز بازى و سرگرمى نيست (و ما الحياة الدنيا الالعب و لهو). بنابراين آنها كه تنها به دنيا دل بسته اند و جز آن نمى جويند و نمى طلبند

كفار را باز كرد، گفتند: محمد خواب مانده يا مشغول تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۹۲ لهو و سرگرمى است و نمازش را بدست فراموشى سپرده است . و به اين ترتيب اين كار هم

چون عمل جماع در نظر بدوى امرى است لغو، ترجمه تفسير الميزان جلد ۲ صفحه ۳۱۶ و لهو، لذا آن را مقيد كرد به امر خدا، و با اين قيد از امورى قرارش داد كه خدا تكوينا

مظهر خودنمائى ، زيبائى و تكبر، خروس مظهر تمايلات شديد جنسى ، و كبوتر مظهر لهو و لعب و بازيگرى ، و كلاغ مظهر آرزوهاى دور و دراز! ۳ - تعداد كوههايى تعداد

جمله، اضافه كردند كه: «إنّ هَذَا لَهُو الفَوزُ العَظِيم: راستى اين كه مى بينم، هر آينه رستگارى عظيمى است». «إنّ هَذَا لَهُوَ الفَوزُ العَظِيم» - اين جمله،

ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۷۴) وَ إِنَّ رَبَّك لهَُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۷۵) «ترجمه آیات» قوم لوط نيز پيامبران را دروغگو شمردند

- كه حقيقت زندگى است - توشه اى فرستاده بودم. چون قرآن كريم، زندگى دنيا را لهو و بازى، يعنى سرگرمى بيهوده خوانده و فرموده: «و إنّ الدّار الآخرة لهى الحيوان

«أَلْهَاكُمُ التَّكاثُرُ حَتى زُرْتمُ الْمَقَابِرَ»: در مفردات مى گويد: كلمۀ «لهو» به معناى هر كار بيهوده و بى ارزشى است كه آدمى را از كار مهم و پر ارزش باز

در مورد ديگر آن را وسيله سرگرمى و بازيچه شمرده و ما هذه الحيوة الدنيا الا لهو و لعب عنكبوت ۶۴). و در جائى ديگر مايه غفلت از ياد خدا رجال لا تلهيهم تجارة

بوده باشد لذا در آيه ۶۴ سوره عنكبوت مى خوانيم : و ما هذه الحيوة الدنيا الا لهو و لعب و ان الدار الاخرة لهى الحيوان زندگى اين جهان بازيچه اى بيش نيست و زندگى

بِمَيِّتِينَ(۵۸) إِلّا مَوْتَتَنَا الاُولى وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(۵۹) إِنَّ هَذَا لهَُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۶۰) لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(۶۱) أَ

تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۳۲ «إنّا كَذَلِكَ نَجزِى المُحسِنِينَ * إنّ هَذَا لَهُوَ البَلَاءُ المُبِين»: كلمه «كَذَلِكَ»، اشاره به داستان قربانى كردن اسماعيل