نتایج جستجو

فرمود: آيا امامت را شناخته‏اى؟ عرضكردم آرى بخدا پيش از آنكه از كوفه بيرون روم فرمود: بنا بر اين ترا بس است. محمد بن يحيى، از عبداللَّه بن محمد، از على بن

جنگ تبوک می‌شدند و به مناسبت سختی معیشت و مشکلات راه و رزمیدن با امپراطوری روم در نقطه بسیار دوری از مدینه سخت در تنگنا بودند، و لشکری را هم که تهیّه دیدند

مثال‌ها با مقام خداوند سازگار نيست. و بدينوسيله در آيات‌ «1». مفردات راغب. «2». روم، 58. «3». عنكبوت، 43. «4». در سوره عنكبوت آيه 41، قدرت‌هاى غيرالهى به خانه

عن ابي بصير عن ابي جعفر ع : امام باقر (ع) در تفسير قول خدا تعالى (۳۰ سوره روم): «روى خود را به سوى دين بدار در حالى كه خدا را يگانه دانى و بر آن ثابت بمانى»

تعالى: «بواسطه اعمال و كردار مردم فساد و تباهى در خشكى و دريا نمودار شد» (سوره روم آيه ۴۱) فرمود: بخدا سوگند اين در وقتى شد كه انصار مدينه (در پاسخ مهاجرينى

بن خالد عن ابي عبد الله ع قال : از امام صادق (ع) كه فرمود: اهل شام از مردم روم بدترند و اهل مدينه از اهل مكّه بدترند و اهل مكّه آشكارا به خدا كفر مى‏ورزند

معروض داشت: من مردى وامدارم، در اين صورت آيا جايز است كه وام بستانم و بحجّ روم؟ پس امام فرمود: آرى. اين كار براى پرداختن وام مؤثّرتر است.

كه ايشان را از دادن آن معاف دارد، چون عمر از آن ترسيد كه آن قبيله به دولت روم بپيوندند، پس بر اين گونه با ايشان مصالحه كرد كه جزيه را از افرادشان بازگرفت،

اين آيه معلوم مى شود كه مراد آن جناب از اين كه گفت: «به سوى پروردگارم مى روم»، رفتن به محلى است خلوت، تا در آن جا با فراغت، به حاجت خواهى از خدا و عبادت

نهاديم. يونس بن يعقوب گويد: امام صادق عليه السّلام بمن امر فرمود: كه نزد مفضل روم و او را در مرگ اسماعيل تسليت گويم و فرمود: بمفضل سلام برسان و بگو: ما بمصيبت

السلام روايت است كه فرمود: «هر آينه اگر در حاجت يكى از برادران مسلمانم راه روم، دوست‏تر است در نزد من از آنكه هزار بنده را آزاد كنم و هزار كس را بر اسب زين

روايت است كه فرمود: «هر آينه اگر پنج درم را فرا گيرم و به سوى اين بازار شما روم و در آن داخل شوم و به آن درم‏ها طعامى را بخرم و گروهى از مسلمانان را جمع كنم

كنم. و فرمود: اطعام كردنم مؤمن محتاجى را نزدم محبوبتر است از اينكه بديدارش روم و بديدارش رفتنم: نزدم محبوبتر است از اينكه ده بنده آزاد كنم. محمد، از محمد

به غير خدا سجده نمى‌كنيم. «3» دحيه كلبى يكى ديگر از مسلمانان در كاخ قيصر روم، سجده نكرد و در جواب كاخ نشينان گفت: «لا اسجد لغير الله» من براى غير خداوند

بودى، با خواص نيامدى. پس مصلحت نيست با او مباهله كنيم. اگر به سبب ترس قيصر روم نبودى، من به او ايمان آوردمى. مصالحه كنيد به هر چه خواهد. همه قبول نمودند

شعراء. جلد دهم. مشتمل بر هشت سوره: سوره نمل، سوره قصص، سوره عنكبوت، سوره روم، سوره لقمان، سوره سجده، سوره احزاب، سوره السباء تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 528

۳۴۹ به برادران گفت : «من از جاى خود تكان نمى خورم و از سرزمين مصر بيرون نمى روم تا آنكه پدرم اجازه دهد و يا خدايم حكم كند، كه او خير الحاكمين است ». خداوند

‌آيه‌ 110 4‌-‌ سوره‌ نساء ‌آيه‌ 38 5‌-‌ فرائد باب‌ حجيت‌ يد مسلم‌ 6‌-‌ سوره‌ روم‌ ‌آيه‌ 24 7‌-‌ سوره‌ مطففين‌ ‌آيه‌ 6 8‌-‌ سوره‌ انعام‌ ‌آيه‌ 162 جلد 1 - صفحه

گفته اند: ثقيف اند. و بعضى گفته اند: هر دو طايفه اند. بعضى گفته اند: مردم روم اند، كه در دو جنگ موته و تبوك شركت كردند. و بعضى گفته اند: اهل رده هستند،

سپس از پيشرو و از پشت سر و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغ آنها مى روم و اكثر آنها را شكرگزار نخواهى يافت . ۱۸ - فرمود: از آن (مقام ) با ننگ و عار

بوده. يكى ديگر بلال بوده كه اهل حبشه بوده است. و يكى صُهَيب بوده، كه اهل روم آن روز بوده. و نيز، اين هم مسلّم است كه آن جناب، يهوديان را هم دعوت مى كرده

اشاره كرد، و من ناخوش داشتم كه حضرت صادق عليه السلام را وا گذارم و به سوى او روم؛ پس در بين اينكه طواف مى‏كردم، ناگاه دو مرتبه به سوى من اشاره نمود، و حضرت

است كه آن را مى‏خواند، و در نزد اهل آسمان مشهور است، و چون من به آسمان بالا روم، او را از آن دعا سؤال كن. پس چون جبرئيل عليه السلام به آسمان بالا رفت، ابوذر

هدايت مردمان برانگيخت، يادت دل مرا فرا گرفته است، تا جايى كه نتوانستم پى كارم روم و نزد شما بازگشتم. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم براى او دعا كرد و

۹۹ - (او از اين مهلكه به سلامت بيرون آمد) و گفت : من به سوى پروردگارم مى روم او مرا هدايت خواهد كرد. ۱۰۰ - پروردگارا! به من از (فرزندان ) صالح ببخش . تفسير

حجاز را ديدند گفتند به زودى خداوند روم و ايران را براى ما نيز فتح خواهد كرد، منافقان گفتند: تصور مى كنيد ايران و روم مانند بعضى از روستاهاى حجازند كه شما

اسـكـنـدر ذو القـرنـين مى خوانند، و معتقدند كه او بعد از مرگ پدرش بر كشورهاى روم و مـغـرب و مصر تسلط يافت ، و شهر اسكندريه را بنا نمود، سپس شام و بيت المقدس

يمنى ها استعمارشان كنند، روز ديگر زير يوغ حبشه در آيند. روزى بردۀ دسته جمعى روم شوند، روز ديگر فرمانبر بى قيد و شرط فارس شوند؟ آيا از چنين محيطى ممكن است

نوشت و امام رضا (ع) باز در جواب نوشت: يا امير المؤمنين من فردا به حمام نمى روم زيرا رسول خدا (ص) را امشب در خواب ديدم و به من فرمود: اى على فردا به حمام

«تفسير در المنثور» از ابن عباس نقل شده هنگامى كه آيه «و آت ذا القربى حقه » (روم ۳۸) نازل شد پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) فدك را به فاطمه بخشيد (اقطع رسول

عليه و آله در مسجد خَيف خواند. حضرت فرمود كه: «مرا بگذار تا در پى كار خويش روم كه الحال سوار شده‏ام و چون بيايم تو را خبر خواهم داد». سفيان عرض كرد كه: تو

بلكه چهل تن از مسيحيان نجران و ۳۲ تن از مردم مسيحى حبشه ، و ۸ تن از مردم روم كه تا آن روز اسلام را پذيرفته بودند، مشمول اين آيه مى باشند و تعبير اهل كتاب

مى شود كه گروهى از مردم داراى عالم برزخ نيستند، چنانكه در آيه ۵۵ و ۵۶ سوره روم مى خوانيم : «گروهى از مجرمان بعد از بر پا شدن قيامت سوگند ياد مى كنند كه ساعتى

اين عذر كه پدران ما بت پرست بودند توسل جويد فطرة الله التى فطر الناس عليها (روم - ۳۰) تنها ايراد مهمى كه به تفسير دوم متوجه مى شود اين است كه سؤ ال و جواب

- ممكن است اشاره به پيشرفت گسترده كشاورزى آنها باشد (چنانكه در آيه ۹ سوره روم آمده ) و يا اشاره به ساختمانهاى عظيم و بناهاى محكم اقوام پيشين در دل كوهها

به زودى خواهند دانست (( بهتر مى سازد، و مويد آن ، اين آيه است كه در سوره روم ، آيه ۳۴ مى فرمايد: ((ليكفروا بما آتيناهم فتمتعوا فسوف تعلمون - كفر بورزند

شد) با خود گفت به خدا سوگند من خدمت پيامبر تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۴۳۶ مى روم و اين ماجرا را بازگو مى كنم ، هنگامى كه چشم رسولخدا (صلى اللّه عليه و آله

آن اين است كه خداوند همسر او را از جنس او (جنس بشر) آفريد. در آيه ۲۱ سوره روم مى خوانيم : «و من آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها؛ از نشانه

از نوع و از جنس او تفسير نمونه جلد ۷ صفحه ۵۳ است آنچنانكه در آيه ۲۱ سوره روم مى خوانيم : و من آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها. «از نشانه

باشد يعنى از يك سو عابد رب خود و از سوى ديگر معبود ديگران باشد، همچنانكه در روم قديم كه بيشترشان از وثنيت صابئه بودند، صاحب خانه را رب اهل خانه مى دانستند،

» و آيه « ۴۷ ۵۶ سوره يونس » و آيه « ۹۲ ۹۷ سوره انبياء » و آيه ۳۰ ۴۵ سوره روم و آيات بسيار ديگرى است كه همه از وقوع عذابهايى خبر مى دهند ترجمه تفسير الميزان

بلكه همانطورى كه قبلا اشاره كرديم ، آيات ديگرى نيز مانند آيات سوره يونس و روم و... اين چند آيه را تاييد مى كند. از همه اينها گذشته ، خود روايات مزبور، با

مطالعه تاريخ زندگى فراعنه مصر، و ملوك سبا، و سلاطين كلده و آشور، و قيصرهاى روم با آن زندگانى افسانهاى و ناز و نعمت بيحساب ، و سپس مطالعه عواقب دردناكى كه

و با توجه به تاريخ نزول سوره هاى قرآن ، مطلب همين گونه است . زيرا در سوره روم كه طبق ترتيب نزول قرآن سيامين سوره اى است كه در مكه نازل شده سخن از ربا به

دارند، مى خوانند و مى نوازند، و من گاهى كه براى قضاء حاجت (به دستشوئى ) مى روم نشستن خود را طولانى تر مى كنم ، تا نغمه هاى آنها را بشنوم در حالى كه براى

السماء لعلى اطلع الى اله موسى : برايم برجى بساز، تا بر آخرين پله آن بالا روم ، و به آسمانها نظر كنم ، شايد از اله موسى اطلاعى يابم (( و گويا او خيال مى

«جالينوس » رژيم مخصوصى از انجير براى پهلوانان تنظيم كرده بود، به پهلوانان روم و يونان قديم نيز انجير داده مى شد. دانشمندان غذاشناس مى گويند انجير سرشار

جلوگيرى كنند. مردى ديگر در بين قريش برخاست و گفت: اجازه دهيد من نزد محمّد روم. نام اين مرد، «مكرز بن حفص» بود. گفتند: برو. همين كه مكرز نزديك رسول خدا «صلّى

و «خاقان » براى شاهان ترك و «فرعون » براى سلاطين مصر و «قيصر» براى سلاطين روم . اين تعبير (تبع ) از اين نظر بر ملوك يمن اطلاق مى شد كه مردم را به پيروى

كه گفته اند - غنيمت هاى جنگ هوازن است. بعضى هم گفته اند: مراد غنائم فارس و روم است. و بعضى گفته اند: مراد فتح مكه است. چيزى كه هست، موصوف آن حذف شده، و تقدير

و خوشحالى است كه گاهى ممدوح است و شايسته ، همانگونه كه در آيه ۴ - ۵ سوره روم آمده است و يومئذ يفرح المؤ منون بنصر الله : در آن روز ( كه روميان اهل كتاب

از ابن عباس است و يكى از جواب هايى است كه وى به سوالات (( هرقل (( امپراطور روم داده چون هرقل نامه اى به معاويه نوشته و از وى سوالاتى كرده بود، اطرافيان معاويه

ابليس باخود گفت : اگر خدا مرا بسجده بر اين موجود امر كند، هرگز زير بار نمى روم، تا آنجا كه عالم فرمود: آنگاه خدا بملائكه فرمود: براى آدم سجده كنيد، ملائكه

نمونه جلد ۱۸ صفحه ۱۳۳ نظير همين معنى در آيات ۲۱ سوره مومن ، و آيه ۹ سوره روم ، نيز وارد شده است . واژه «نكير» از ماده «انكار» و به معنى همانست و منظور

سوارى من و خانه و فرش من، وجودش قائم به وجود من نيست، كه وقتى من از دنيا مى روم، آن ها هم با من از دنيا بروند. پس ملكيت آن ها حقيقى نيست، بلكه قانونى، و چيزى

ديگرى از قرآن مجيد آمده است : در آيه تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۱۸۸ ۴۷ سوره روم مى خوانيم : و كان حقا علينا نصر المؤ منين يارى كردن مؤ منان حقى است مسلم بر

الله عليه و آله )، مانند وعده به فتح مكه و خذلان مشركين از كفار قريش و غلبه روم و غير آن . اين بود انواع معجزاتى كه در قرآن كريم و در تعليمات الهى از آنها

حقيقت مريم را مى پرستيدند ديدم ، عبارتى بود كه در كتاب «السواعى » از كتابهاى روم ارتودكس به چشمم خورد و من (صاحب منار) در ايامى كه داشتم به كتاب خانه آشنا

كند، به بنى اسرائيل مژده داد و گفت كه براى گرفتن تورات سى روز به ميقات مى روم ، برادر خود هارون را جانشين خود كرد، سى روز تمام شد و موسى نيامد بنى اسرائيل

به زودى بحثى كامل و مفصل درباره اين مكث در تفسير آيه مورد استشهاد در سوره روم خواهد آمد ان شاء اللّه .

شد همينكه افطار شد نزد همسرش آمد، و پرسيد، طعامى دارى ؟ گفت ، نه ، ليكن مى روم برايت تهيه مى كنم ، در اين بين خواب بر او غلبه كرد، و خوابيد، همسرش وقتى برگشت

) به خدمت پيامبر آمد و عرض كرد آيا بايد در انجام دستورات شما قاطعانه پيش روم يا تحقيق كنم ؟ فرمود بايد تحقيق كنى ، على (عليه السلام ) جريان را عرض كرد

داشت يا رسول الله (ص )! دلم از دنيا كنده شده ، و در نتيجه شبها بخواب نمى روم ، و روزهاى گرم را روزه ميدارم ، و گوئى بعرش پروردگارم نظر مى كنم كه براى حساب

به هم مى پيوندند. ۳ - مـحـل پـيـوستگى درياى مديترانه (كه نام ديگرش درياى روم و بحر ابيض است ) با اقيانوس اطلس يعنى همان محل تنگه جبل الطارق كه نزديك شهر

ساختن رباخوارى حكم تحريم را در چهار مرحله بيان كرده است : ۱ - در آيه ۳۹ سوره روم نخست درباره (ربا) به يك پند اخلاقى قناعت شده آنجا كه مى فرمايد: ((و ما آتيتم

كند به طورى كه نـتـوانم از خانه بيرون بروم چرا كه مى داند اگر از خانه بيرون روم حادثه خطرناكى پيش خواهد آمد و مرا لايق اين مى داند كه از آن خطر برهاند. و

ايمانهم و عن شمائلهم : من از پيش رو و پشت سر و از طرف راست و چپ به سراغ آنها مى روم واضح است كه در اينجا اين دو تعبير ناظر به مكان است ، و لذا چپ و راست را نيز

شهادت شان را هم معتبر نمى دانند، چنانكه سنن اجتماعى غالب امتهاى قديمى مانند روم و يونان و غير آنها به همين منوال جريان داشته است ، و اسلام هم كه دين فطرت

__________________________________________________ (۱). انفال، ۴۱. (۲). اسرا، ۲۶ و روم، ۳۸. (۳). شورا، ۲۳. (۴). تكوير، ۸ و ۹. (۵). نحل، ۴۳. (۶). نحل، ۴۴. ايشان تفكّر

بعدا به دست مسلمانان فتح شد. بعضى اشاره به سرزمين مكه . بعضى آن را سرزمين روم و ايران مى دانند. و بعضى آن را اشاره به تمام سرزمينهائى مى دانند كه از آن