نتایج جستجو

زيغ زکو س سئل سبت سبح سبع سبق سبل سجد سجو سحر سدر سدى سراب سرج سرر سرى سطح سطر سعر سعى سفر سفع سفل سقر سقى سلم سلک سمع سمم سمن سمو سهر سهو سوط سوف سوق سوى

و قاموس گويد: سطر به معنى صف است كه از چيزى تشكيل يابد و نيز خط و نوشتن است و اصل آن مصدر مى‏باشد. در اقرب هست «سطر الكتاب ستراً:كتب» سطر هم نوشتن و هم

آیات شامل این کلمه سطر (۱۷ بار) وَ فِي کِتَاب رَق الطّور مَنْشُور الْبَيْت الْمَعْمُور در حال بارگیری...

رعب نا ثقل حبب نحن ل ارض عدو حرم ب قلب يوم وجه ورى اثم دور مثل فى الله اله سطر قذف خرج ا صيص ظهر

است . قول اذا الله اله وله ل من ف کلا الذين مرر هم سوف انن جنب ب حنف قبر سطر ظلم طلع حتى عن شهد کثر کم لا لهو اول جىء کهف علم شمس نکر کتب توب وثن قد ثم

نقض کلل حيى مکر ذهب کلا حرب لو دنو زين اهل شىء فرر اول رفع اين لکن قبل کسب سطر رسل لعب فدى شدد اتى لهو مع قذف دور فرط کذب اذا کفر اوى وعد کتب سعى

عجبا!!!! تعصّب و تحت تأثير محيط بودن با دانشمندان چه‏ها مى‏كند با آنكه چند سطر پيش مى‏گويد: مسلم و ترمذى و ديگران آن را از سعد (وقّاص) نقل كرده‏اند باز در

رَقٍّ مَنْشُورٍ: در صحيفه گشوده شده به وقت خواندن. مراد قرآن مجيد است. بيان: سطر عبارت است از ترتيب حروف مكتوبه، و «رق» جلدى است كه نوشته شده باشد در آن؛ و

موجب سرگرمى شود از اين قبيل سخنان اطلاق ميشود يا جمع اسطار است كه آن جمع سطر است و در هر حال مراد سخنان تعجّب آور خنده‌دار دروغ است و اين استبعاد و تعجّب

العلم بالكتابة» «1» كسى به قلم و نوشته سوگند ياد مى‌كند كه در تمام عمرش يك سطر ننوشت: «لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ» «2». به قول حافظ: نگار من كه به مكتب نرفت

موجب سرگرمى شود از اين قبيل سخنان اطلاق ميشود يا جمع اسطار است كه آن جمع سطر است و در هر حال مراد سخنان تعجّب آور خنده‌دار دروغ است و اين استبعاد و تعجّب

موجب سرگرمى شود از اين قبيل سخنان اطلاق ميشود يا جمع اسطار است كه آن جمع سطر است و در هر حال مراد سخنان تعجّب آور خنده‌دار دروغ است و اين استبعاد و تعجّب

‌ان‌ ‌هذا‌ ‌ان‌ نافيه‌ و مقول‌ قول‌ كفار ‌است‌ إِلّا أَساطِيرُ الأَوَّلِين‌َ سطر بمعاني‌ متعدده‌ استعمال‌ ‌شده‌ بمناسبتي‌ و ‌در‌ اينجا بمعني‌ اباطيل‌ ‌است‌

موجب سرگرمى شود از اين قبيل سخنان اطلاق ميشود يا جمع اسطار است كه آن جمع سطر است و در هر حال مراد سخنان تعجّب آور خنده‌دار دروغ است و اين استبعاد و تعجّب

العلم بالكتابة» «1» كسى به قلم و نوشته سوگند ياد مى‌كند كه در تمام عمرش يك سطر ننوشت: «لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ» «2». به قول حافظ: نگار من كه به مكتب نرفت

العلم بالكتابة» «1» كسى به قلم و نوشته سوگند ياد مى‌كند كه در تمام عمرش يك سطر ننوشت: «لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ» «2». به قول حافظ: نگار من كه به مكتب نرفت

موجب سرگرمى شود از اين قبيل سخنان اطلاق ميشود يا جمع اسطار است كه آن جمع سطر است و در هر حال مراد سخنان تعجّب آور خنده‌دار دروغ است و اين استبعاد و تعجّب

شب‌ها املاء كرده‌اند و ضبط كرده‌. (وَ قالُوا أَساطِيرُ الأَوَّلِين‌َ) جمع‌ سطر ‌است‌ و مراد ‌در‌ اينجا اباطيل‌ و مزخرفات‌ سابقين‌ ‌است‌ مثل‌ قصه‌ رستم‌ و

العلم بالكتابة» «1» كسى به قلم و نوشته سوگند ياد مى‌كند كه در تمام عمرش يك سطر ننوشت: «لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ» «2». به قول حافظ: نگار من كه به مكتب نرفت

دارد، دينش كمتر است، ولى با اين حال، اين توجيه با آيه ۲۵ سوره «حديد» - كه چند سطر قبل گذشت - آن طور كه بايد نمى سازد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۵۵ «وَ

تلاوت آن آيات دارد. و كلمۀ «اساطير» جمع اسطوره است، كه به معناى نوشته شدۀ سطر به سطر است. و منظور كفّار اين بوده كه: اين آيات قرآنى، اباطيل امّت هاى گذشته

اشتباه، به جاى اين آيه، آيه «وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ ...» را كه دو سطر بعد آمده، آورده و از بعد آن مطلب را ادامه داده است. شأن على عليه السلام فرو

مانند آن با گوش جان شنيده ، و آنها را در شاهكارهاى ادبى سرودند. مطالعه يك سطر از اين تاريخهاى زنده معادل مطالعه يك كتاب قطور تاريخى است و اثرى كه اين مطالعه

بايد او را عبادت كند، چون او، اهليت پرستش دارد. و اين نكته، همان است كه چند سطر قبل درباره آن مرد گفتيم، كه او خدا را با اخلاص بندگى مى كرد. نه به طمع بهشت

مشاهده مى كنى »؟! (فارجع البصر هل ترى من فطور). «فطور» از ماده «فطر» (بر وزن سطر) به معنى شكافتن از طول است ، و به معنى شكستن (مانند افطار روزه ) و اختلال

بِمَا صَبَرُوا أنّهُم هُمُ الفَائِزُون»، كه در ذيل آيات سوره «مؤمنون»، در چند سطر قبل گذشت. دقت بفرماييد و از اين نكته غافل نمانيد. در مجمع البيان، از اميرالمؤمنين

فَقَالُوا يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ‏ مَا تَعْمَلُ هَاهُنَا قَالَ جَارِيَتِي سَطَّرَ بِهَا نُفَيْلُكُمْ‏ فَهَرَبَ مِنْهُ إِلَى‏ اَلشَّامِ‏ وَ خَرَجَ‏ اَلزُّبَيْرُ

ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۳۵۱ و از آيه (( ۱۵۳(( سوره (( نساء(( كه چند سطر قبل نقل شد بر مى آيد كه درخواست رؤ يت مربوط به نزول كتاب بوده ، و گوساله پرستى

قرآن، بعد از حق، غير از ضلالت چه مى تواند باشد؟ آيه: «۸۲ سوره انعام»، كه چند سطر قبل گذشت نيز، بر همين معنا منطبق است كه در آن امنيت در طريق را اثبات نموده،

سوره مورد بحث سؤال كرد، كه مگر يك سخنگوى حكيم، اين طور حرف مى زند كه در يك سطر مطلبى را دو بار بگويد و تكرار كند؟ ابى جعفر احول، جوابى از اين اشكال نداشت

در آيه به معناى ضلالت گرفتن پسنديده نيست . و نافرمانى آدم - همانطور كه چند سطر پيش گفتيم و تفصيلش در مباحث گذشته گذشت - نافرمانى امرى ارشادى بوده نه مولوى