نتایج جستجو

الله نفس ا هو غير بسط ذکر خوف ل بغى قول بعض فضل ان کون ورى على نا ربب ملک يمن اول قسم حسر لو ک دحر جهنم انا يا الذى حسب عاد قعد اذ صفو انس حوت انت يمم اتى

يوم وله ربع الله هن ليل ثنى على الا ک انن ثلث الذين لم ربب اذا صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو

اتى ربع هن وفى قرب صحب نوح ربب وحى انن عظم امم ظلم موسى جنن ثنى ا حين جنف يمن جزى خير حمل ابو سعر طوع ذکر ذوا اذ صلى وقى شهد اثم ارض بل ثمن س کتب سحر عدل

اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب سلم الو ظلم خلق رسل لم کما لما مثل ارض يمن او رضو ام جمع ارث خير کفر عبد بل غير جزى خوف انتم زوج کرم دعو فوز حسن

نماند مسكن قوم سباء سرزمين يمن فعلى بوده و آن روزگاران بسيار مترقى و پيشرفته بوده است در جانب شرقى شهر صنعاء پايتخت فعلى يمن به فاصله صد و بيست كيلومتر

حتى الو کذب ورى ايى وجه هدى بهت جنب کود اذ قرض بحث لکن سود اين هذا التى على يمن نا قضى بين سوء انس هما انى شىء دبب الا ضعف قدر الذى ذا عند کفر امن ضوء جنن

الا لا ربب ى امن انس ذکر او عن جور جنب نا قرب رسل بنو الذى قعد رجس قوم انن يمن سبل عبد اثم مسس الى طغو فى صحب س طغى اذ نئى حسن دعو ن نور وقى شقى عرض شقو

شامل این کلمه «مَشْئَمَة» از مادّه «شؤم» نقطه مقابل «مَیْمَنَة» از مادّه «یمن» است، یعنى این گروه کافر، افرادى شوم و نامیمونند، که هم سبب بدبختى خودشانند،

‌بود‌ ‌بين‌ 300 سال‌ ‌تا‌ 1000 سال‌ و مركز ‌آنها‌ ‌بين‌ شام‌ و مدينه‌ نزديك‌ يمن‌ ‌بود‌ و حضرت‌ صالح‌ فرمود ‌من‌ ‌از‌ دعوت‌ بشما ملول‌ شدم‌ ‌شما‌ ‌هم‌ ‌از‌

راه، جمع قلوب شود، از جمله همین کلمه «حَصَب» است که تلفظى است از قبائل اهل «یمن» در واژه «حطب». حصب‌ (۵ بار) سنگريزه انداختن مجمع البيان ذيل آيه 98 انبیاء

کلل ن رسل کيد کتب صنع بئس وحى لقف اوى کفر لبس ايى ائى الذى ها الا امن بطش يمن غرق اذا اول موسى يهود فلح هى جدل حسن سحب قرع فرعون اخذ ان قوم حسب عبث حبط

راويان حكايات اتفاق دارند بر اينكه نام پادشاه يمن كه قصد ويرانى كعبه را كرد ابرهه بن صباح اشرم بود... ابرهه در يمن كعبه‏اى بنا كرد و در آن قبه هائى از زر قرار

و شعراء از آنان نام برده شده است. «تُبّع» لقب پادشاهان يمن است و قوم تُبّع، به گروهى از مردم يمن گفته شده كه پيرو پادشاهان خود بوده‌اند. نام آنان در سوره

سرزمین یمن که هوای آن نسبتا گرم بود روی می‌آوردند، و در فصل تابستان به سوی شمال و سرزمین شام که هوای ملایم و مطلوبی داشت، و اتفاقا هم سرزمین یمن و هم سرزمین

مسافرت است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و

تبّع كه از قبيله حمير و از ملوك يمن بوده و تبّع ناميده شد براى كثرت اتباع و انصارش و بعضى گفته‌اند تبّع نامى است كه سلاطين يمن پى در پى بآن خوانده ميشدند مانند

جنن امر نحن رجف کتب اخر قرب رحم متع کفر يوم نعم وحد اخذ اهل بدل نفس خلف حسب يمن خلص غرر ثنى نن احد حکم ترک کلف وذر زوج يوسف هو قصد دنو اين لقى ارض قمص اذ

مسافرت است. بايد دانست يمن در جنوب مكّه و شام در شمال آن واقع است (به طور تقريب). اهل مكّه سالى دو مسافرت داشتند وقت زمستان به يمن و وقت تابستان به شام و

أَن لِلْإِيمَان کَمَا عَلَيْکُم لَعَلّکُم اذْکُرُوه بَشّر الْمُحْسِنِين يَمُن تَشْکُرُون مِن الْحَرَام إِذَا صَادِقِين لَکُم يُدَافِع بَل قَبْلِه الْمَشْعَر

بِرَبّکُم سَمِعْنَا عَلَيْکُم مَا يَوْمَئِذ إِنّنَا فَآمَنّا لِلْکُفْر لَيْس يَمُن يَعْلَم أَنْصَار فِي هُم غَيْب بَل مِن قُلُوبِهِم وَ لاَتّبَعْنَاکُم فَاغْفِر