نتایج جستجو

تشرکوا به شیئا ... ذلکم وصیکم به) ۲۶- دورى از کارهاى زشت و پرهیز از کشتن بى گناهان، از توصیه هاى خدا به انسانها (و لاتقربوا الفوحش ... ذلکم وصیکم به) ۲۷- توصیه

براى درک آیات خداوند در طبیعت هستند. (و هو الذى أنزل ... إن فى ذلکم لأیت لقوم یؤمنون) «ذلکم» اشاره به موارد مذکور در آیه، از قبیل نزول باران، رشد گیاهان،

طيب کلا عدل اهل ها عن الک عرض کيف بعث زرق جهنم خفت شکر قد اخذ موج جدث علو ذلکم لئک الا عمل کذب مع خبر

طلب صبح ذا صبر کمم زيت مول الله کون سبل شکر عين کبر سوغ فجر عمل بلد هو صحب ذلکم حصد سنو جبى قلب سوع هما عرش ثم خلص رسو ايى سخر زوج اله موت ذلل ردد دمى صفو

خلق اوى وقى لو سمع اول ائى عرش بعث جىء قتل الا ثم کذب بين نجو درج خوف هما ذلکم بصر خلد کرب عصى نصر عصو قسم کن اخذ ارض حظظ کسو نن نبء قرء وسم لقى وحى سبل

ى لم ب يوم قنط لما اللائى صحب قدر رسل کون امن عقل حتى ظنن حيض فسق عمل ظلم ذلکم قبر خلص لقى اخو جمع نجو دين زلم لو شکل يوسف نسو قوم امر نا نعم خير ربب کبر

فلح برء فتح کتب نفس سمع ها سبل رئى خون هدى وهن صحب ذا اول ضرر نسو غيب کذب ذلکم غيظ دون صنم هل سئل عدو صفف غنى دبر رويد ضعف رسل ابراهيم

غشو کون هدى دين متع غشى وقى جمع مع بلغ ولى على رحم وجد شهد اذا فرق اما وجه ذلکم قطع صرط دبر نعم سجن ذکر ايى ذلل

فخر ارض ولى وذر ى فوت خير حسب نزل امر قعد ذلک بعد شرى غير نور شرک فرح دعو ن ذلکم غمر انتم حقق عن بوب عمل احزاب بئس شيع

عمر بعد جمع يمن حيى جدر بنو صنع ربع حرم کره مريم ظلم عوم رهب متع قوم خشى ذلکم فتو فتى طوع خرج اخر شهد رغب قتل فعل روح علم شرک

لشكريان خویش فرمود: «اَعْذِبُوا عَنْ ذِكْرِ النِّساءِ اَنْفُسَكُمْ فَاِنَّ ذلَكُمْ يُكَسِّرُكُمْ عَنِ الْغَزْوِ» يعنى خود را از يادآورى زنان منع كنيد چون آن

ماقبل زنان حرام‏النكاح را شمرده و آنگاه فرموده: «وَ اُحِلَّ لَكُمْ ماوَراءَ ذلِكُمْ اَنْ تَبْتَغُوا بِاَمْوالِكُمْ مُحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحينَ» يعنى: غير از

قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى‌ وَ بِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ «152» به مال يتيم نزديك نشويد (و

اصل ها يوم هن عن اتى الذين ذلک مثل شهد حلل کتب صلو خلل جىء حرم بشر بکر قبل ذلکم بعض اذ يدى علم صمع وذر عرف هو ضرر سجد تحت تجر هدم على خير شجر غفر قول فوز

برداشته شود ضررى به حكم آيه و مضمون آن ابدا نخواهد داشت و اينطور مى‏شود «ذَلِكُمْ فِسْقٌ فَمَنِ اضْطُرِّ فى مَخْمَصَةٍ» يعنى ميته، خون، گوشت خوك و... بر

رها کنید. چرا که مرتد شدن، عقد نکاح را باطل و پیوند زناشوئی را می‌گسلد. «ذلِکُمْ»: این احکام که گذشت. «یَحْکُمُ»: فرمان می‌راند. قضاوت و داوری می‌کند. وَ

ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لا يَعْلَمُ كَثِيراً مِمَّا تَعْمَلُونَ «22» وَ ذلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ

است چنانكه نظير آن در كفالت مريم در قرآن آمده [آل عمران:44]. نصب من ما ب ذلکم رجس فسق الذين يسر قسم خمر ان يوم عمل يئس شطن انن على جنب ف کفر امن ذبح کم

ماقبل زنان حرام‏النكاح را شمرده و آنگاه فرموده: «وَ اُحِلَّ لَكُمْ ماوَراءَ ذلِكُمْ اَنْ تَبْتَغُوا بِاَمْوالِكُمْ مُحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحينَ» يعنى: غير از

نصر جعل فضل الذى طوع خلق حسن عزز دعو اخذ قتل شهد ضلل کتب خير کذب تبع جىء ذلکم بل بنو عدو لعن خلف وحد دنو صبر ذا دخل