نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه رجم‌ (۱۴ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) وَ تَنْتَه لَم اهْجُرْنِي مَلِيّا قَال لَئِن إِبْرَاهِيم سَلاَم عَلَيْک يَا

آیات شامل این کلمه رجم‌ (۱۴ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) عَلَيْکُم أَو يَظْهَرُوا يُعِيدُوکُم إِن فِي أَحَدا إِنّهُم مِلّتِهِم بِکُم وَ يُشْعِرَن لَن لا تُفْلِحُوا

اينكه‌ بآيه‌ رجم‌ نسخ‌ ‌شده‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ اينكه‌ مطلق‌ حبس‌ ‌براي‌ جلوگيري‌ ‌از‌ فحشاء نسخ‌ ‌شده‌ ‌باشد‌، بلي‌ دلالت‌ دارد ‌بر‌ اينكه‌ حكم‌ رجم‌ ‌بعد‌ ‌از‌

مِائَةَ جَلدَةٍ نور ‌آيه‌ 2، و ‌اگر‌ محصنه‌ ‌است‌ علاوه‌ ‌بر‌ صد تازيانه‌ بايد رجم‌ شود بمقتضي‌ الاخبار و فتوي‌ المشهور، و ‌اگر‌ ‌عبد‌ و امه‌ ‌است‌ نصف‌ حد الحر

زناي‌ ‌با‌ محارم‌ و زناي‌ محصن‌ و محصنه‌ حكمش‌ قتل‌ و رجم‌ ‌است‌ بلكه‌ گفتند ‌اينکه‌ قتل‌ و رجم‌ بايد ‌بعد‌ ‌از‌ مائة جلده‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌آيه‌ شامل‌ جميع‌

عاطل‌ ‌است‌. لَئِن‌ لَم‌ تَنتَه‌ِ لَأَرجُمَنَّك‌َ رجم‌ سنگسار ‌است‌، و يكي‌ ‌از‌ احكام‌ اسلام‌ رجم‌ ‌است‌ ‌در‌ زنا محسنه‌ زن‌ شوهر دار زنا دهد، ‌ يا ‌

حكم‌ الهي‌ ‌که‌ ‌در‌ همين‌ تورات‌ محرف‌ ‌آنها‌ موجود ‌است‌ راجع‌ بقصاص‌ و رجم‌ و ‌غير‌ اينها ‌اگر‌ ميخواستند ‌بر‌ طبق‌ واقع‌ حكم‌ شود جلد 6 - صفحه 373 احتياج‌

حكم‌ زنا دارد ‌اگر‌ اجنبيه‌ ‌باشد‌ صد تازيانه‌ ‌اگر‌ محصن‌ و محصنه‌ ‌باشد‌ رجم‌ ‌است‌ ‌اگر‌ ‌با‌ محارم‌ ‌باشد‌ قتل‌ ‌است‌. «3» لواط ‌با‌ حيواناتي‌ ‌که‌ معمول‌

۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ب هو ما غيب قول على شطن اين رجم بين افق

حكم‌ زنا دارد ‌اگر‌ اجنبيه‌ ‌باشد‌ صد تازيانه‌ ‌اگر‌ محصن‌ و محصنه‌ ‌باشد‌ رجم‌ ‌است‌ ‌اگر‌ ‌با‌ محارم‌ ‌باشد‌ قتل‌ ‌است‌. «3» لواط ‌با‌ حيواناتي‌ ‌که‌ معمول‌

درهم ويل قبل غيب رئى علم عمل ترک ضئن ذا وصى اکل قرب حکم تمم فوق ولد عن ک رجم ظهر قوم عشر ربع بعد ريب سبل عتو هاتين ورى سخر امم شطن کتم حسب معز اتى نن صرصر

لابد سگ نيز در آن مدت با آنها بوده است. هم قول علم ه ب مثل سدس ذات ما خمس من رجم ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب

‌آن‌ و تكرار ‌اينکه‌ جمله‌ ممكن‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌آيه‌ سابقه‌ راجعه‌ بقضيه‌ رجم‌ ‌ يا ‌ قصاص‌ ‌باشد‌ چنانچه‌ گذشت‌ و ‌در‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌ بقرينه‌ جلد 6 - صفحه

ثوابت است و كواكب (سيارات) و مصابيح غير از آنهاست واللَّه اعلم، رجوع كنيد به «رجم - مصباح - شهاب». وَ يَخْلُق هُم عَلاَمَات أَ يَهْتَدُون تَهْتَدُون فَمَن لَعَلّکُم

خلاف‌ ‌ما انزل‌ اللّه‌ چه‌ ‌در‌ موضوع‌ قصاص‌ و ديات‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ ‌در‌ مورد رجم‌ و جلد ‌ يا ‌ ساير احكام‌ الهيه‌ زيرا ‌ما انزل‌ اللّه‌ عموم‌ و اطلاق‌ دارد

خاتم صلى اللّه عليه و آله و آيه رجم؛ و از انجيل چون بشارت عيسى عليه السّلام به آمدن ختمى مرتبت صلى اللّه عليه و آله و آيه رجم. وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ: و

كرد زاني‌ و زانيه‌ ‌را‌ بايد صد تازيانه‌ زد زناي‌ محصن‌ و محصنه‌ ‌را‌ بايد رجم‌ كرد زناي‌ ‌با‌ محارم‌ ‌را‌ بايد كشت‌ شارب‌ الخمر ‌را‌ هشتاد تازيانه‌ و مفسد

حدود ‌هم‌ مختلف‌ ‌است‌ و ‌در‌ عبيد و اماء نصف‌ حد آزاد ‌است‌. زناي‌ محصنه‌ رجم‌ ‌است‌ «سنگ‌سار ‌بعد‌ ‌از‌ صد جلد» زناي‌ ‌با‌ محارم‌ قتل‌ ‌است‌. ‌پس‌ ‌از‌

الا قطع قبل کون انن اخو هما ارض کلل يدى شىء کم سمع ک ذى نا شهد بنو زنى تبع رجم وله شطن على عير خرج اذن فى قتل ابو شهب ايى هن اله سرر ولد الله بين يا ذا فسد

‌اينکه‌ بزبان‌ ‌ما نفرين‌ ‌است‌ و بلسان‌ دين‌ دعاء شر ‌است‌ مثل‌ لعن‌ و رجم‌ و طرد ‌آن‌ ‌هم‌ ‌از‌ خداي‌ متعال‌ چنانچه‌ ‌در‌ حق‌ شيطان‌ فرمود: قال‌َ فَاخرُج‌

الى عبد فى قوم الا ى کما رئى اول عود خير نجو نن غفر کفر يا عدو لو قد اوى رجم طوع قتل نا علم اخذ هما عند ذکر اتى نهى بعض رحم سوء هو فحش دعو اولى ايى رسل

‌اينکه‌ بزبان‌ ‌ما نفرين‌ ‌است‌ و بلسان‌ دين‌ دعاء شر ‌است‌ مثل‌ لعن‌ و رجم‌ و طرد ‌آن‌ ‌هم‌ ‌از‌ خداي‌ متعال‌ چنانچه‌ ‌در‌ حق‌ شيطان‌ فرمود: قال‌َ فَاخرُج‌

فروشي‌ آزادانه‌ شراب‌ ميفروشند، كدام‌ زانيه‌ و زاني‌ ‌را‌ صد تازيانه‌ ‌ يا ‌ رجم‌ ‌ يا ‌ قتل‌ ‌از‌ كدام‌ قتل‌ خطا اتخاذ ديه‌ كردند معاملات‌ ربوي‌ رسميت‌ تمام‌

کرد، هیچ مؤمنى در زمان او نیست مگر آنکه شیطان را با سنگ رجم مى کند; چنان چه قبل از آن با لعن رجم مى شد». استعاذه: آثار استعاذه به خدا ۲; استعاذه از شیطان

راجع‌ باللّه‌ ‌است‌ ‌يعني‌ اعتناء باو نميكنيد چون‌ ‌رسول‌ ‌او‌ ‌را‌ ميخواهيد رجم‌ كنيد و برسالت‌ ‌او‌ عمل‌ نميكنيد و البته‌ كسي‌ ‌که‌ برسل‌ الهي‌ و اولياء

چهارمى سگشان بود، بعضى خواهند گفت پنج نفر بودند ششمى سگشان بود اين هر دو قول رجم بغيب و بدون دليل است و خواهند گفت:هفت نفر بودند هشتمى سگشان بود بگو خدايم

احكام او نمايم قوم چنانچه رسم جهّال است كه وقتى از جواب عاجز شوند بشتم و رجم ميپردازند گفتند اى نوح اگر دست از كارت بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو

احكام او نمايم قوم چنانچه رسم جهّال است كه وقتى از جواب عاجز شوند بشتم و رجم ميپردازند گفتند اى نوح اگر دست از كارت بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو

و حيات )) نظامى تام و حكيمانه نمى بود (رواياتى درباره استراق سمع شياطين و رجم آنها با نجوم و درذيل آيه : ((ان من شى ء الا عندنا خزائنه )) و...) رواياتى

احكام او نمايم قوم چنانچه رسم جهّال است كه وقتى از جواب عاجز شوند بشتم و رجم ميپردازند گفتند اى نوح اگر دست از كارت بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو

‌است‌ ‌اگر‌ زناي‌ ‌با‌ محارم‌ ‌باشد‌ حكمش‌ قتل‌ ‌است‌ و ‌اگر‌ محصنه‌ ‌باشد‌ رجم‌ ‌است‌ و ‌هر‌ دو ‌پس‌ ‌از‌ جلد ‌است‌، و ‌اگر‌ اجنبيّه‌ ‌باشد‌ حكمش‌ جلد ‌است‌

مى‌كنى و مى‌گوئى كه طفل يكروزه جواب به شما دهد؟ پس در صدد آن شدند كه او را رجم كنند و در آن حال عيسى شير مى‌خورد، ناگاه به فرمان حق تعالى دهن از پستان برداشته،

و حيات )) نظامى تام و حكيمانه نمى بود (رواياتى درباره استراق سمع شياطين و رجم آنها با نجوم و درذيل آيه : ((ان من شى ء الا عندنا خزائنه )) و...) رواياتى

و از ستارگان درخشنده آتش‌فشان، يعنى اجسام نورانى متولده از آتش كه به جهت رجم شياطين‌اند. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ

احكام او نمايم قوم چنانچه رسم جهّال است كه وقتى از جواب عاجز شوند بشتم و رجم ميپردازند گفتند اى نوح اگر دست از كارت بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو

فرموده براى ايشان پروردگارشان خير و صلاحى، يعنى در وقت حدوث اين علامات كه كثرت رجم و منع استراق است، گفتيم كه اين نيست مگر براى امر عظيم كه حق سبحانه اراده آن

احكام او نمايم قوم چنانچه رسم جهّال است كه وقتى از جواب عاجز شوند بشتم و رجم ميپردازند گفتند اى نوح اگر دست از كارت بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو

سوگند به ستارگان كه موجب زينت آسمان و راه‌نماى مسافران‌اند در صحرا و دريا، و رجم كنندگان شياطين‌اند در زمان استراق سمع. 2- نجوم آيات قرآن است و «هوى» به معنى

فرموده قتل آنها را إِلَّا بِالْحَقِ‌: مگر به حق كه آن قصاص است يا قتل مرتد يا رجم زانى محصن. چنانچه از پيغمبر صلى اللّه عليه و آله مروى است فرمود: لا يحلّ دم

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

ماه باشد. و به روايت موثقه در عهد عمر زنى فرزند شش ماهه آورد، عمر حكم به رجم او نمود. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اگر زن با تو به كتاب خدا مخاصمه

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

و حيات )) نظامى تام و حكيمانه نمى بود (رواياتى درباره استراق سمع شياطين و رجم آنها با نجوم و درذيل آيه : ((ان من شى ء الا عندنا خزائنه )) و...) رواياتى

و هم عمل به آن ، و قسم ديگر آن آياتى كه تنها تلاوتش نسخ شده است مانند آيه رجم. و يا به خاطر اين بوده كه واجد صفات كلام خدايى نبوده و بدين جهت خداوند خط

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

وضع حمل واقع شده و آن امر بر او مشكل آمد، زنش را نزد عمر آورد، عمر حكم به رجم نمود و پيش از آنكه سنگسار كنند حضرت امير المؤمنين عليه السّلام واقف شده منع

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

خود را بزن ديگر و حدّ آن صد تازيانه است مطلقا يا در صورت محصنه نبودن والا رجم است و تحقيق آن‌ جلد 4 صفحه 77 موكول بفقه ميباشد و در خاتمه خداوند اشاره بشدت

چهار ماه و ده روز بوده حكم او رجم نيست بلكه يك صد ضربه تازيانه است، و اگر در عدّه طلاق شوهرش بوده كه حقّ رجوع داشته، حكمش رجم است، و اگر طلاق بائن بوده از

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اگر ميشد كه مجرمى را دو بار رجم كنند هر آينه لاطى دو بار رجم ميشد.

نصرانيّه يا كنيزى زنا كند رجم نميشود، ولى اگر با زنى آزاد عمل فحشاء بجا آورد و خود زوجه‏اى آزاده در حباله نكاح داشته باشد، بر او حدّ رجم است،و گفت: و همچنان

آنچه مى‌خواهيد و پنهان سازيد بسيارى از آن را مانند نعت حضرت ختمى مآب و آيات رجم و غير آن‌ وَ عُلِّمْتُمْ ما لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَ لا آباؤُكُمْ‌ «1»

بِما أَنْزَلَ اللَّهُ‌: پس حكم كن ميان اهل كتاب به آنچه نازل فرموده بر تو از رجم و تسويه در قصاص. وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَكَ مِنَ الْحَقِ‌:

مُكَاتَبَتِهِ فَقَالَ إِنْ كَانَتْ أَدَّتِ اَلرُّبُعَ جُلِدَ وَ إِنْ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ أَدَّتْ شَيْئاً فَلَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ

حَدُّ اَللُّوطِيِّ مِثْلُ حَدِّ اَلزَّانِي وَ قَالَ إِنْ كَانَ قَدْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِلاَّ جُلِدَ

چراغ و ماهى نورانى قرار داد و آن را با چراغهاى نجوم زينت بخشيد. و آن نجوم را رجم شيطانها و هم حفظ آسمان از هر شيطان رانده شده اى قرار داد. مؤ لف : به زودى

سَلْبِهِ اَلثِّيَابَ وَ يُقَامَ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ فِي اَلزِّنَى إِنْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ أُحْصِنَ جُلِدَ مِائَةً

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ وَ إِذَا زَنَى اَلشَّابُّ اَلْحَدَثُ

سَلْبِهِ اَلثِّيَابَ وَ يُقَامَ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ فِي اَلزِّنَى إِنْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ أُحْصِنَ جُلِدَ مِائَةً

ع : و از امام صادق عليه السّلام پرسيدند اگر مجرمى كه بايد سنگسار شود هنگام رجم فرار كرد حكم چيست؟ فرمود: اگر خود اقرار كرده بازش نگردانند ولى اگر به بينه

اَلَّذِي اِشْتَرَاهَا إِنْ كَانَ وَطِئَهَا وَ قَدْ عَلِمَ إِنْ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ مُحْصَنٍ جُلِدَ اَلْحَدِّ وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَعْلَمْ

وَ يَرْمِي اَلنَّاسُ بِأَحْجَارٍ صِغَارٍ وَ لاَ يُدْفَنُ اَلرَّجُلُ إِذَا رُجِمَ إِلاَّ إِلَى حَقْوَيْهِ

«رجيم » بر وزن فعيل و به معناى مفعول از «رجم » به معنى طرد است يعنى رجم شده و مطرود، اين كلمه استعمالش در رجم با سنگ و ريگ شايع شده . و كلمه «لعن » به

السّلام پرسيد: مردى كه داراى همسرى است و با وى زفاف ننموده است اگر زنا كند رجم مى‏شود؟ فرمود: نه، گويد: عرض كردم: آيا ميان او و زوجه‏اش را جدائى اندازند

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ فَإِذَا زَنَى اَلشَّابُّ وَ اَلْحَدَثُ

اَلْجَلْدُ حَدُّ اَللَّهِ اَلْأَصْغَرُ فَإِذَا زَنَى اَلرَّجُلُ اَلْمُحْصَنُ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ وَ إِذَا زَنَى اَلشَّابُّ اَلْحَدَثُ

عَلَيْهِ أَنْ يُخَلَّى عَنْهُ وَ لاَ يُرَدَّ كَمَا يَجِبُ لِلْمُحْصَنِ إِذَا رُجِمَ قَالَ لاَ وَ لَكِنْ يُرَدُّ حَتَّى يُضْرَبَ اَلْحَدَّ كَامِلاً قُلْتُ فَمَا

فَحَبِلَتْ قَالَ مِثْلُ اَلسَّائِبَةِ لاَ تَمْلِكُ أَمْرَهَا وَ لَيْسَ عَلَيْهَا رَجْمٌ وَ لاَ جَلْدٌ وَ لاَ نَفْيٌ وَ قَالَ فِي اِمْرَأَةٍ أَقَرَّتْ عَلَى نَفْسِهَا

اَلرَّجُلُ وَ أُدِّبَ اَلْغُلاَمُ وَ إِنْ كَانَ ثَقَبَ وَ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ

اَلَّذِي اِشْتَرَى إِنْ كَانَ وَطِئَهَا وَ قَدْ عَلِمَ إِنْ كَانَ مُحْصَناً رُجِمَ وَ إِنْ كَانَ غَيْرَ مُحْصَنٍ جُلِدَ اَلْحَدَّ وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَعْلَمْ

حَدُّ اَللُّوطِيِّ مِثْلُ حَدِّ اَلزَّانِي وَ قَالَ إِنْ كَانَ قَدْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِلاَّ جُلِدَ

اين مورد كه: اگر مسافر با وجود داشتن همسر در شهر خود، زنا كند او را نبايد رجم كرد، فرمود: هر گاه نماز را قصر بخواند و روزه را افطار نمايد محصن نيست.

سَلْبِهِ اَلثِّيَابَ وَ يُقَامَ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ فِي اَلزِّنَى إِنْ أُحْصِنَ رُجِمَ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ أُحْصِنَ جُلِدَ مِائَةً

گفت: تو خود بايد شاهد بياورى كه كنيز را بتو هبه كرده است و الا تو را با سنگ رجم كنم، زن چون چنان ديد اعتراف كرد كه باو بخشيده است، پس حضرت زن را حدّ فريه

مردمان را امر به آن و ترويج نمايند، و حكم پيغمبر ما نيز داخل و مراد به حكم، رجم محصنين است. نازل فرموديم تورات را لِلَّذِينَ هادُوا: براى آنانكه يهود بودند

ثُمَّ رُجِمَا عُقُوبَةً لَهُمَا وَ إِذَا زَنَى اَلنَّصَفُ مِنَ اَلرِّجَالِ‏ رُجِمَ وَ لَمْ يُجْلَدْ إِذَا كَانَ قَدْ أُحْصِنَ وَ إِذَا زَنَى اَلشَّابُّ اَلْحَدَثُ

المؤمنين من كار زشت كرده‏ام حدّ الهى را بر من جارى كن، عمر امر كرد او را رجم كنند، و امير المؤمنين عليه السّلام حضور داشت، فرمود: از وى بپرس چگونه اين

يك آن با هم مردى را ميان لنگ آن زن در حال جماع ديديم، قاضى حكم كند و او را رجم و سنگسار كنند و اگر چنين شاهدانى نياورد، بايد به لعان پردازد و اگر از لعان

سلوا بود. يا مراد از آيات، كتب منزله انجيل و قرآن و آيات تورات است، مثل آيه رجم و آياتى كه متضمّن وصف حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مى‌باشد

روى مساءله «رجم » (سنگسار كردن ) ممكن است از اينجا سرچشمه گرفته باشد كه بسيارى از رسولان الهى را قبل از موسى (عليه السلام ) تهديد به «رجم » كردند، از جمله

در زمان عمر بن خطاب زنى را نزد او آوردند كه فرزند ششماهه آورده، عمر حكم رجم كرد. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اگر كسى به كتاب خدا با تو مخاصمه

دانستند، و گاه بهشت و دوزخ و قيامت را به كلى انكار مى كردند، تمام اينها يكنوع رجم به غيب و تير در تاريكى و قذف من مكان بعيد بود. سپس مى افزايد: «سرانجام ميان

دانـيـم قـانـونى كه بعدا در اسلام براى مرتكبين زناى محصنه ، مقرر گرديد، قانون «رجم » (سنگسار كردن ) بود. (اين قانون در احاديث پيامبر (صلى اللّه عليه و آله )

منتهى نشوى » اين است كه اگر دعوتت را ترك نكنى مرجوم خواهى شد. و مرجوم از رجم است كه به معناى سنگسار كردن كسى است ، بعضى ديگر گفته اند: «به معناى ناسزا

پاكان و مقربان است ، نه جاى آلودگان و سركشان و تاريك دلان . «رجيم » از ماده «رجم » به معنى سنگسار كردن است ، و چون لازمه آن طرد مى باشد گاه در اين معنى به

قطعى بر آن ندارد، همچنانكه به چند طريق روايت هم شده كه عمر بسيار به ياد آيه رجم مى افتاد و نوشته نشد. و نمى توان اين گونه روايات را كه به گفته آلوسى از حد