مَسْرُورا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن نمودار دفعات)
خط ۷: خط ۷:
شادى. راغب آن را شادى مكتوم در قلب گفته است. در اين صورت معناى سرّ در آن ملحوظ است طبرسى ذيل آيه 11 سوره لنسان و 9 انشقاق گويد: سرور اعتقاد به وصول منافع است در آينده و قومى گفته‏اند كه آن فقط لذت قلب است. شرتونى در اقرب الموارد گفته: سرور و فرح و حبور در معنى نزديك به هم اند ليكن سرور عبارت است از شادى خالص پوشيده در دل. و حبور آن است مه اثر آن در بشره صورت ظاهر شود و اين هر دو در شادى پسنديده به كار مى‏روند. اما فرح آن است كه تكبر و خودبينى آورد و لذا مذموم است. سرور و حبور ناشى از قوّه تفكر و فرح ناشى از قوّه شهوت است. اقرب اين سخن را از كليّات ابوالبقاء نقل كرده. ولى آنچه درباره فرح گفته مورد تصديق آن نيست آن را در شادى مذموم و غيره هر دو به كار برده است مثل [توبه:81]. [روم:4] * [بقره:69]. گاويست زرد پر رنگ بينندگان را شادمان كند [انسان:11]. نضرة طراوت ظاهر و سرور شادى قلب است. يعنى در آنهاطراوت ظاهر و شادى دل قرار داد. [انشقاق:9] و به سوى كسانش شادمان برگردد.
شادى. راغب آن را شادى مكتوم در قلب گفته است. در اين صورت معناى سرّ در آن ملحوظ است طبرسى ذيل آيه 11 سوره لنسان و 9 انشقاق گويد: سرور اعتقاد به وصول منافع است در آينده و قومى گفته‏اند كه آن فقط لذت قلب است. شرتونى در اقرب الموارد گفته: سرور و فرح و حبور در معنى نزديك به هم اند ليكن سرور عبارت است از شادى خالص پوشيده در دل. و حبور آن است مه اثر آن در بشره صورت ظاهر شود و اين هر دو در شادى پسنديده به كار مى‏روند. اما فرح آن است كه تكبر و خودبينى آورد و لذا مذموم است. سرور و حبور ناشى از قوّه تفكر و فرح ناشى از قوّه شهوت است. اقرب اين سخن را از كليّات ابوالبقاء نقل كرده. ولى آنچه درباره فرح گفته مورد تصديق آن نيست آن را در شادى مذموم و غيره هر دو به كار برده است مثل [توبه:81]. [روم:4] * [بقره:69]. گاويست زرد پر رنگ بينندگان را شادمان كند [انسان:11]. نضرة طراوت ظاهر و سرور شادى قلب است. يعنى در آنهاطراوت ظاهر و شادى دل قرار داد. [انشقاق:9] و به سوى كسانش شادمان برگردد.


{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::مَسْرُورا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۵

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

= قاموس قرآن

شادى. راغب آن را شادى مكتوم در قلب گفته است. در اين صورت معناى سرّ در آن ملحوظ است طبرسى ذيل آيه 11 سوره لنسان و 9 انشقاق گويد: سرور اعتقاد به وصول منافع است در آينده و قومى گفته‏اند كه آن فقط لذت قلب است. شرتونى در اقرب الموارد گفته: سرور و فرح و حبور در معنى نزديك به هم اند ليكن سرور عبارت است از شادى خالص پوشيده در دل. و حبور آن است مه اثر آن در بشره صورت ظاهر شود و اين هر دو در شادى پسنديده به كار مى‏روند. اما فرح آن است كه تكبر و خودبينى آورد و لذا مذموم است. سرور و حبور ناشى از قوّه تفكر و فرح ناشى از قوّه شهوت است. اقرب اين سخن را از كليّات ابوالبقاء نقل كرده. ولى آنچه درباره فرح گفته مورد تصديق آن نيست آن را در شادى مذموم و غيره هر دو به كار برده است مثل [توبه:81]. [روم:4] * [بقره:69]. گاويست زرد پر رنگ بينندگان را شادمان كند [انسان:11]. نضرة طراوت ظاهر و سرور شادى قلب است. يعنى در آنهاطراوت ظاهر و شادى دل قرار داد. [انشقاق:9] و به سوى كسانش شادمان برگردد.


در حال بارگیری...