فصلت ١٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

به خاطر بیاورید روزی را که دشمنان خدا را جمع کرده به سوی دوزخ می‌برند، و صفوف پیشین را نگه می‌دارند (تا صفهای بعد به آنها ملحق شوند!)

|و روزى كه دشمنان خدا به سوى آتش گردآورى و سپس يكجا بازداشت مى‌شوند
و [ياد كن‌] روزى را كه دشمنان خدا به سوى آتش گردآورده و بازداشت [و دسته دسته تقسيم‌] مى‌شوند.
و روزی که همه دشمنان خدا را گرد آورده و به سوی آتش دوزخ کشانند و آنجا برای جمع آوری بازشان دارند.
و [یاد کن] روزی را که دشمنان خدا به سوی آتش گرد آورده می شوند، پس آنان را از حرکت باز می دارند [تا گروه های دیگر به آنان ملحق شوند.]
و روزى كه دشمنان خدا را گرد آورند و به صف برانندشان،
و روزی [باشد] که دشمنان خدا به سوی دوزخ گرد آیند، و به همدیگر فرارسند
و روزى كه دشمنان خداى [براى رفتن‌] به سوى آتش دوزخ برانگيخته و فراهم شوند پس آنها را باز دارند- تا پسينيان برسند و همگى يكجا گرد آيند-
روزی دشمنان خدا (یعنی کفّار و مشرکان همه‌ی ملّتها) به سوی آتش دوزخ رانده و بر لبه‌ی آن گرد آورده می‌شوند (و دسته‌های پیشین را نگاه می‌دارند تا گروههای پسین را بدانان ملحق گردانند).
و (یاد کن) روزی را که دشمنان خدا فراسوی آتش گرد آورده شده‌اند. پس ناگزیر و ناگریز (در آن) جمع می‌گردند.
و روزی که گرد آورده شوند دشمنان خدا بسوی آتش پس ایشانند بازداشت‌شدگان‌


فصلت ١٨ آیه ١٩ فصلت ٢٠
سوره : سوره فصلت
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِلَی النَّارِ ...»: (نگا: زمر / ). «أَعْدَآءُ اللهِ»: دشمنان خدا. مراد کفّار و مشرکان همه ملّتها از آغاز تا پایان جهان است. «فَهُمْ یُوزَعُونَ»: (نگا: نمل / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - دشمنان خدا در روز قیامت، گردآورى شده، دسته جمعى به سوى دوزخ روانه خواهند شد. (و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النّار) «حشر» (مصدر «یحشر») به معناى جمع آورى است و چون در آیه با «إلى» متعدى شده، معناى سوق دادن و روانه ساختن در آن اشراب شده است.

۲ - دشمنان خدا از پراکنده شدن و فرار در مسیر حرکت به طرف جهنم، باز داشته مى شوند. (و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النار فهم یوزعون) «وزع» (مصدر «یوزع») به معناى منع و باز داشتن است.

۳ - قوم عاد و ثمود، از دشمنان خدا بودند. (فأمّا عاد فاستکبروا ... و أمّا ثمود فهدینهم فاستحبّوا العمى ... و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النار)

۴ - مشرکان و تکذیب کنندگان رسالت پیامبران، دشمنان خدا هستند. (فإن أعرضوا فقل أنذرتکم ... یحشر أعداء اللّه إلى النار)

۵ - خفت و خوارى مخالفان پیامبر(ص) در روز قیامت (و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النار فهم یوزعون) گرچه منظور از «أعداء اللّه» عموم کفرپیشگان در طول تاریخ است; ولى با توجه به زمان نزول این آیه، به دست مى آید که کفرمداران صدر اسلام و مخالفان پیامبراکرم(ص) از مصادیق خاص و مورد نظر آیه مى باشد.

۶ - شرک ورزى و تکذیب پیامبران الهى، درپى دارنده آتش دوزخ است. (و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النار) از ارتباط این آیه با آیات پیشین - که در مورد تکذیب پیامبران بود - مطلب بالا استفاده مى شود.

۷ - ضرورت یادآورى اوضاع خفت بار دشمنان خدا، در عرصه قیامت براى کفرپیشگان (و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النار فهم یوزعون) «یوم» مفعول به براى فعل محذوفى مانند «ذکّرهم» یا «أنذرهم» و امثال آن مى باشد.

۸ - توجه به معاد و سرنوشت تکذیب کنندگان پیامبران بازدارنده انسان از مخالفت با دعوت فرستادگان الهى است. (و یوم یحشر أعداء اللّه إلى النار) با توجه به تقدیر «ذکّرهم» یا «أنذرهم» و امثال آن به عنوان عامل «یوم»، برداشت بالا استفاده مى شود.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: دشمنى مکذبان انبیا ۴; کیفر تکذیب انبیا ۶; موانع مخالفت با انبیا ۸
  • تذکر: تذکر ذلت دشمنان خدا ۷
  • جهنم: موجبات جهنم ۶
  • جهنمیان: ۱
  • خدا: حشر دشمنان خدا ۱; دشمنان خدا ۳، ۴; دشمنان خدا در جهنم ۱; دشمنان خدا در قیامت ۲; ذلت دشمنان خدا در قیامت ۷; ممانعت از فرار دشمنان خدا ۲
  • ذکر: آثار ذکر فرجام مکذبان انبیا ۸; آثار ذکر معاد ۸
  • شرک: کیفر شرک ۶
  • قوم ثمود: دشمنى قوم ثمود ۳
  • قوم عاد: دشمنى قوم عاد ۳
  • قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۷
  • محمد(ص): ذلت اخروى دشمنان محمد(ص) ۵
  • مشرکان: دشمنى مشرکان ۴

منابع