غافر ٦٢
ترجمه
| غافر ٦١ | آیه ٦٢ | غافر ٦٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَأنَّی تُؤْفَکُونَ»: (نگا: انعام / ، یونس / ، فاطر / .
تفسیر
نکات آیه
۱ - خداوند، حقیقتى متمایز، شناخته شده و بى مانند در صفات و افعال (ذلکم اللّه ربّکم) «ذلکم» براى اشاره به شىء حاضر است که در این آیه، اسم جلاله (اللّه) مى باشد. آمدن آن به جاى ضمیر «هو»، مى رساند که خداوند حقیقتى است بس معلوم و روشن که اگر افعال و صفاتش بازگو شود، چنان شناخته شده و از دیگر حقایق ممتاز مى گردد که گویا حقیقتى قابل مشاهده و حاضر مى باشد.
۲ - خداوند، پروردگار انسان ها است. (ذلکم اللّه ربّکم)
۳ - خداوند، خالق همه چیز است. (خلق کلّ شىء)
۴ - در جهان هستى معبودى جز اللّه، حقیقتاً وجود ندارد. (لا إله إلاّ هو)
۵ - ربوبیت، خالقیت، الوهیت و یکتایى، از اوصاف و ویژگى هاى خداوند (ذلکم اللّه ربّکم خلق کلّ شىء لا إله إلاّ هو)
۶ - توانایى بر آفرینش همه چیز، نشانه یکتایى و بى همتایى خداوند است. (ذلکم اللّه ربّکم خلق کلّ شىء لا إله إلاّ هو) جمله «لا إله إلاّ هو» به منزله نتیجه براى مطالبى است که در این آیه و آیه قبل آمده است; که محور آن مسأله خالقیت مطلق خداوند و ارائه جلوه هاى آن مى باشد.
۷ - روى گردانى از عبادت خداوند و گرویدن به شرک و بت پرستى، در عین مشاهده آیات و نشانه هاى قدرت و یگانگى خداوند، عملى شگفت آور و بدون توجیه (خلق کلّ شىء لا إله إلاّ هو فأنّى تؤفکون) «أنّى» (اسم استفهام) به معناى کجا و چگونه است و در این آیه براى تعجب مى باشد و «إفک» (مصدر «تؤفکون») به معناى «صرف» (برگرداندن) است; یعنى، «فأنّى تصرفون». به قرینه مقام معناى این جمله چنین مى شود: پس به کدامین سوى مى روید و چگونه از حق و توحید ربوبى برگردانده مى شوید؟
موضوعات مرتبط
- انسان: مربى انسان ها ۲
- بت پرستى: شگفتى بت پرستى ۷
- توحید: توحید افعالى ۳; توحید در خالقیت ۳; توحید ذاتى ۱، ۵; توحید عبادى ۴; دلایل توحید ذاتى ۶
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱، ۳، ۴
- خدا: آثار قدرت خدا ۶; الوهیت خدا ۵; خالقیت خدا ۳، ۵، ۶; ربوبیت خدا ۲، ۵; صفات خدا ۵
- شرک: بى منطقى شرک ۷; شگفتى شرک ۷
- عبادت: اعراض از عبادت ۷
- موجودات: خالق موجودات ۳
