عُرُبا
از الکتاب
«عُرُب» از مادّه «عَرَب» جمع «عَروبة» (بر وزن ضرورة) به معناى زنى است که وضع حالش حکایت از محبتش نسبت به همسر، و مقام عفت و پاکیش مى کند; زیرا «إِعراب» (بر وزن اظهار) به همان معناى آشکار ساختن است; این واژه به معناى فصیح و خوش سخن بودن، نیز مى آید، و ممکن است هر دو معنا در آیه جمع باشد.
ریشه کلمه
- عرب (۲۲ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن عنق) جمع عروب يا عروبه است و آن زنى است كه به شوهرش اظهار عشق و محبت كند [واقعة:36-37]. در مجمع فرموده: «منحننّات على ازواجهنّ و متحبّبات اليهم» و به قولى عروب زنى است كه با شوهر خود بازى كند و با او انس گيرد مثل انس عرب به كلام عربى رجوع شود به «ترب».
در حال بارگیری...
