صَيْد: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/صَيْد | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/صَيْد | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۸: خط ۹:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, لَکُم:54, طَعَامُه:31, لِلسّيّارَة:31, حُرّم:31, الْبَرّ:31, عَلَيْکُم:31, الْبَحْر:31, مَتَاعا:31, مَا:28, انْتِقَام:28, أُحِل:28, اللّه:28, ذُو:25, دُمْتُم:25, عَزِيز:23, حُرُما:23, اتّقُوا:18, مِنْه:15, الّذِي:13, إِلَيْه:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صَيْد]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صَيْد]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۳

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

شكار كردن. «صاده صيداً:قنصه و اخذه بحيلة» [مائده:2]. چون از احرام خارج شديد شكار بكنيد يعنى بعد از احلال شكار جايز است. صيد همان طور كه مصدر است به معنى مفعول يعنى شكار شده نيز مى‏آيد [مائده:95]. ايضاً [مائده:96]. آيات صيد در قرآن مجيد همه در سوره مائده است آيات: 1و2و94و95و96. صيد در اسلام در صورتى حلال است كه شخص براى تأمين مخارج خويش و عائله‏اش شكار كند و براى خوشگذرانى حرام مى‏باشد. فقهاء سفر كسانى را كه براى تفريح به شكار مى‏روند سفر معصيت دانسته و حكم به اتمام ر.زه و نماز كرده‏اند. حرمت شكار تفريحى ظاهراً از آن جهت است كه روا نيست شخص براى ارضاء تمايل نفسانى خويش حيوانات و پرندگانى را كه در اين زمين پهناور بى‏آن كه به كسى آزار برسانند مى‏چرند و مى‏پرند بى‏آن كه به كسى آزار برسانند مى‏چرخند و مى‏پرند و خداى خويش را تسبيح مى‏كنند، از نردبان هستى پياده كند. ولى اگر احتياج داشته باشد آن مطلب ديگرى است. شكار كردن احكام به خصوصى دارد كه در فقه اسلامى مشروحاً بيان شده است و اين كتاب محل بررسى آنها نيست.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...