شُح
از الکتاب
«شُحّ» چنان که «مفردات» مى گوید، به معناى بخل توأم با حرص است که به صورت عادت در آید، و مى دانیم که این دو صفت رذیله از بزرگترین موانع رستگارى انسان، و بزرگترین سد راه انفاق و کارهاى خیر است، اگر انسان دست به دامن لطف الهى زند و با تمام وجودش از او تقاضا کند، و در خودسازى و تهذیب نفس بکوشد و از این دو رذیله نجات یابد، سعادت خود را تضمین کرده است.
ریشه کلمه
- شحح (۵ بار)
