سِرَاجا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

تعبیر به «سراج» (چراغ) درباره «خورشید» و «نور» در مورد «ماه» به خاطر آن است که نور «خورشید» از درون خودش مى جوشد مانند چراغ، اما نور «ماه» از درون خودش نیست و شبیه بازتابى است که از آئینه منعکس مى شود; و لذا کلمه «نور» که مفهوم اعمى دارد در مورد آن به کار رفته است. این تفاوت تعبیر، در آیات دیگر قرآن نیز دیده مى شود.

«سراج منیر» بودن پیامبر(صلى الله علیه وآله) با توجّه به این که «سراج» به معناى «چراغ» و «منیر» به معناى «نور افشان» است اشاره به معجزات و دلائل حقانیت و نشانه هاى صدق دعوت پیامبر است، او چراغ روشنى است که خودش گواه خویش است، تاریکیها و ظلمات را مى زداید، و چشم ها و دل ها را به سوى خود متوجّه مى کند، و همان گونه که آفتاب آمد دلیل آفتاب، وجود او نیز دلیل حقانیت او است.

ریشه کلمه