سوره الواقعة
| سوره الرحمن | سوره الواقعة | سوره الحديد | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
هنگامی که (قیامت) واقع شونده وقوع یابد؛
در وقوعش هرگز گزافی نیست.
پست‌کننده‌ای بالابرنده است.
چون زمین با تکان و اضطراب سختی لرزانده شود؛
و کوه‌ها به گونه‌ای دهشت‌آور خُرد گردند؛
پس غباری پراکنده شوند؛
و شما سه دسته گردید:
پس صاحبان برکت راستین؛ چیست صاحبان برکت؟
و صاحبان شوم و رذیلت؛ چیست صاحبان رذیلت؟
و سبقت‌گیرندگان (این سرا) همان سبقت‌گیرندگان (آن سرای)اند.
همان مقرّبان (به خدای منان).
در باغستان‌های پرنعمت.
(اینان) گروهی بسیار از پیشینیان،
و اندکی از پسینیان(اند).
بر تخت‌هایی بافته همچون زره.
روبه‌روی هم بر آنها تکیه‌زنندگانند.
نوجوانانی، جاودان بر گردشان می‌گردند.
با جام‌ها و آبریزها و پیاله‌‌ای از باده‌ی ناب روان.
(که) نه از آن سردرد گیرند و نه (آن را) پایان دهند.
و میوه‌ای از هر چه همی‌پسندند.
و (از) گوشت پرنده‌ای، هر چه اشتها کنند.
و حوریانی چشم‌‌درشت.
همانند مروارید (ناسفته‌ی) پنهان (در صدف).
حال آنکه پاداشی است به آنچه می‌کرده‌اند.
در آنجا نه بیهوده‌ای می‌شنوند و نه (سخنی) گناه‌‌آلود با پی‌آمدی بد.
(سخنی) بجز گفته‌ی سلامی سالم نیست.
و صاحبان برکت و راستین. و چیست این صاحبان برکت و راستین؟
در (زیر) درختان کُناری بی‌خار.
و درخت‌های موز که میوه‌اش خوشه‌خوشه روی هم انباشته است.
و سایه‌ای پایدار (و کشش‌دار).
و آبی از بلندایی ریزان.
و میوه‌ای فراوان.
نه انقطاع یافته و نه ممنوع.
و همخوابگانی بالا بلند در بلنداها(ی تخت‌ها).
ما بی‌گمان آنان را پدید آورده‌ایم، پدید آوردنی (بس نیکو)!
پس ایشان را دوشیزه و دست‌‌نخورده قرار دادیم.
دارای تمامی زیبایی آشکار زنان؛ همسالان با شوهران.
برای راستان و برکت یافتگان.
گروهی از پیشینیان،
و گروهی از پسینیان.
و چپی‌های نکوهیده. چیست چپی‌های نکوهیده؟
غرق شدگان در سمّی فراوان و (مایعی) جوشان.
و سایه‌ای از دود تار پر خفقان.
نه خنک و نه ملایم.
اینان بودند که همواره پیش از این نازپروردگانی در نعمتی فراوان غرق بوده‌اند.
و بر گناه بزرگِ پیمان‌شکنی پافشاری می‌کرده‌اند؟
و می‌گفته‌اند: «آیا هنگامی(که) مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا همین ما (باز هم) همانا برانگیختگانیم؟»
«آیا و پدران نخستینمان (نیز)؟!»
بگو: «بی‌گمان پیشینیان و پسینیان.»
«به‌راستی همگان در موعد روزی معلوم گردآوری شوندگانند.»
سپس بی‌گمان شما ای گمراهان و تکذیبکنندگان!
همواره از درختی (که) از زقّوم (است) خورندگانید.
پس پر کنندگان شکم‌ها(ی‌تان) از آنید.
پس روی آن از آن مایه‌ی جوشان نوشندگانید.
پس نوشندگان، (چونان) نوشیدن اشتران تشنه.
این است مهمانسرای آنان به روز جزا.
ما شما را آفریدیم، پس چرا تصدیقمان نمی‌کنید؟
آیا پس آنچه را (که به صورت نطفه) فرو می‌جهانید دیده‌اید؟
آیا شما آن را می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟
ماییم که میان شما مرگ را مقدّر کرده‌ایم و ما هرگز (درماندگان و) پیشی‌گرفته‌شدگان نیستیم،
بر اینکه (شما را به) همانندتان تبدیل کنیم و شما را در آنچه نمی‌دانید (دیگر بار) پدیدار سازیم.
و همواره بی‌چون پدیدار شدن نخستین خود را شناختید. پس چرا به شایستگی (آن را) یاد نمی‌کنید؟
آیا پس آنچه را کشت می‌کنید، دیده‌اید؟
آیا شما آن را (بی‌یاری ما) زراعت می‌کنید، یا ماییم که زراعت‌کنندگانیم؟
اگر بخواهیم همواره خاشاکش می‌گردانیم، پس در افسوس (و تعجب) می‌افتید.
(و می‌گویید:) «همانا ما فریب‌خوردگان و زیان‌‌دید‌گانیم.»
«بلکه ما محرومانیم.»
آیا پس آبی را که می‌نوشید دیده‌اید؟
آیا شما آن را از (دلِ) ابر آبستن به آب فرود آوردید، یا ما فرود آورندگانیم؟
اگر بخواهیم آن را تلخ می‌گردانیم. پس چرا سپاس نمی‌دارید؟
آیا پس آتشی را که بر می‌افروزید نگریسته‌اید؟
آیا شما درختش را - بی‌سابقه- پدیدار کردید یا ما پدید آورندگانیم؟
ما آن را یادواره و برخورداری برای نیازمندان- که نیروی زندگی‌بخش می‌خواهند- قرار دادیم.
پس به نام پروردگار بزرگت (او را) تنزیه کن.
پس به فرودگاه‌های ستارگان [:دل‌‌های فروزان پیمبران] سوگند نمی‌خورم.
و اگر بدانید، آن سوگندی سخت بزرگ است!
همانا این (پیام وحیانی) همواره قرآنی دارای برکاتی همگانی است.
در کتابی (از دستبرد) نگهبانی شده.
که جز پاک‌شدگان بدان دست نیازند.
فرود آمده‌ای است تدریجی از جانب پروردگار جهانیان.
آیا شما این گفتار نوین را سبک‌گیرندگانید؟
و تنها نصیب خودتان را همواره در تکذیب (آن) قرار می‌دهید؟
پس چرا نه، آن‌گاه که (جانتان) به گلویتان رسد.
و حال آنکه- در این هنگام- خود نظاره‌گرید.
و ما به آن (محتضر) از شما نزدیکتریم ولی نمی‌بینید.
پس چرا، نه اگر شما جزا نایافتگانید (و حساب و کتابی در کار نیست)،
چرا اگر راست می‌گویید، روح را بر نمی‌گردانید؟
پس اما اگر او از مقرّبان باشد،
در نتیجه (در) آسایش و راحت و بهشت پُرنعمت (است).
و اما اگر از راستان و برکت‌یافتگان باشد؛
پس، از این راستان برایت سلامی است.
و اما اگر از تکذیبکنندگان گمراه بوده است،
پس (برایشان) مهمانخانه‌ای از مایعی جوشان است؛
و (نیز) افروختن آتشی فروزان.
به‌راستی این همان حق‌الیقین است.
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی.
