رُجُوما

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

تعبیر به «رُجُوم» (تیرها) اشاره به شهاب ها است، که همچون تیرى از یک سوى آسمان، به سوى دیگر پرتاب مى شود، مى دانیم «شهب» باقى مانده ستارگانى است که طىّ حوادثى از هم متلاشى شده، بنابراین، اگر مى گوید: ما کواکب را تیرهایى براى شیاطین قرار دادیم، اشاره به همین سنگریزه هاى مخصوص است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

  • [ملك:5]. در قاموس گويد: رجم اسم چيزى است كه با آن مى‏زنند جمع آن رجوم است. بنابر اين رجم مصدر و اسم هر دو آمده است. مراد از اين مصابيح كه هم زينت آسمان پائين و هم تيراند بر شياطين چيست؟ در آيه ديگر [صافات:6]. بايد مراد از مصابيح در آيه اوّل همان كواكب باشند پس اين كواكب هم چاغ‏هاى آسمان اند و هم تبرهائى‏اند كه شياطين با آنها زده مى‏شوند. در اين صورت آنها ثابت نيستند و گرنه رجوم نمى‏شدند. در آيه‏ديگر آمده [فصّلت:12]. در هر سه آيه زينت و آسمان پائين و حفظ آسمان مورد نظر است و در دومى كواكب و در اوّلى و سوّمى مصابيح گفته شده و در ذيل آيه صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ. لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ» على هذا مراد از مصابيح و كواكب در اين آيات همان شهاب‏ها و سنگ‏هاى سرگردان در فضا هستند كه با ورود به طبقات جوّ زمين آتش گرفته آسمان پائين را زينت مى‏بخشند و شيطان‏ها را مى‏رانند. ولى قرآن راجع به كواكب در قيامت فرموده [انفطار:2]. به حكم اين آيه كواكب در قيامت پراكنده خواهند شد لذا نمى‏توان آنها را همان رجوم و مصابيح كه سنگ‏ها سرگردان باشند هم اكنون پراكنده‏اند و از طرف ديگر بعيد است بگوئيم در آيه 6 صافات كواكب به معنى رجوم ؤ در آيه انفطار مراد از آنها غير رجوت است. بنابر تحقيق كتاب آغاز و انجام جهان كواكب عبارت اند از سيارات منظومه شمسى و مراد از «السماء الدنيا» در آيه 6 صافات نزديكترين آسمان جهان است نه نزديك‏ترين آسمان‏هاى هفتگانه زمين و نزديك‏ترين آسمان جهان فضاى منظومه شمسى است و مراد از مصابيح و رجوم در آيه 5 ملك و 12 فصّلت تيرهاى شهاب و سنگ‏هاى سرگردان‏اند و منظور از «السماء الدنيا» در اين دو آيه نزديكترين آسمان‏هاى هفت گانه زمين است. خداوند فضاى منظومه شمسى را با سيارات و آسمان پائين زمين با با چراغ‏ها و رجوم زينت بخشيده و همان سنگ‏هااند كه وارد طبقات جوّ زمين شده آتش مى‏گيرند و آن را زيبائى مى‏بخشند. در اين صورت مصابيح هم چراغ‏اند و هم تيرها و رجوم اند كه شياطين را مى‏رانند ولى كواكب فقط زينت اند نه رجوم ئ آنجا كه سوره صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ كُلِّ شَيْطانٍ مارِدٍ» اين حفظ بوسيله كواكب نيست بلكه بوسيله ديگر است ما بعد آيه مى‏گويد «لا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاءِ الْاَعْلى وَ يُقذَفُونَ مَنْ كُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ». اين آيات نشان مى‏دهد كه شيطان‏ها هم با شهاب و هم با وسائل ديگر طرد مى‏شوند. رجوع شود به «شهاب». ناگفته نماند ميليلردها سنگ‏هاى سرگردان ريز و درشت به بزرگى دانه‏هاى شن و ته سنجاق به سرعت 48 هزار كيلومتر در ساعت وارد جوّ زمين مى‏شوند و در اثر حرارت ريادى كه دارند با تماس به گازهاى جوّ آتش مى‏گيرند و نور مسطتيلى كه در هوا مشاهده مى‏شود سوختن آنهاست و گاهى اين سنگ‏ها بزرگ اند كه باقى مانده آنها به زمين مى‏افتد در سال 1348 شمسى سنگى بوزن شش كيلو به آمريكا افتاد و هم چنين سنگى به وزن چهل هزار تن در سيبرى افتاد و عدّه‏اى از اين سنگ‏ها در موزه ممالك نگاهدارى مى‏شوند و شهاب‏ها بيشتر در ماه مرداد و آبان نزديك صبح ديده مى‏شوند.