حَبِطَت

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«حَبْط» در اصل به گفته «راغب» در «مفردات» به معناى این است که چهارپایى از علف هاى نامناسب آن قدر بخورد که شکمش باد کند و دستگاه گوارش او ضایع گردد و چون این حالت سبب فساد غذا و بى اثر بودن آن مى گردد، این واژه به معناى باطل و بى خاصیت شدن، به کار مى رود; لذا «معجم مقائیس اللغة» معناى آن را «بطلان» ذکر کرده است. چنین حیوانى بر اثر این حالت ظاهراً چاق و چله به نظر مى رسد، ولى در باطن مریض و بیمار است.

ریشه کلمه