بِحُور
از الکتاب
«حور» جمع «حوراء» و «احور» به کسى گفته مى شود که سیاهى چشمش کاملاً مشکى، و سفیدى آن کاملاً شفاف باشد، و یا به طور کلى کنایه از جمال و زیبایى کامل است; چرا که زیبایى، بیش از همه در چشمان، تجلى مى کند، و به این ترتیب، کلمه «حور» بر مذکر و مؤنث هر دو اطلاق مى شود، و مفهوم گسترده اى دارد که همه همسران بهشتى را شامل مى شود; همسران زن براى مردان با ایمان و همسران مرد براى زنان مؤمن (دقت کنید).
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ زَوّجْنَاهُم عِين يَدْعُون الّذِين فِيهَا کَذٰلِک مَصْفُوفَة آمَنُوا بِکُل مُتَقَابِلِين إِسْتَبْرَق فَاکِهَة سُرُر اتّبَعَتْهُم عَلَى آمِنِين لا سُنْدُس تَعْمَلُون مُتّکِئِين ذُرّيّتُهُم بِإِيمَان مِن کُنْتُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
