بِالْأُفُق

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ناحيه. طرف. (قاموس نهايه، مفردات) [تكوير:23] يعنى او در ناحيه روشن ديد، جمع آن آفاق است يعنى اطراف. نواحى [فصّلت:53] آيات خود را در اطراف آسمانها و زمين و در وجودشان، به آنها حتماً مى‏نمايانيم در نهج البلاغه خطبه 90 هست: «و ان الافاق قد اغامت» اطراف ابر آلوده شده است: