الْقُبُور: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْقُبُور | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْقُبُور | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۹: | خط ۱۰: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, فِي:86, مَا:64, مَن:58, إِذَا:50, مِن:48, إِن:40, أَنْت:38, اللّه:28, أَصْحَاب:26, بُعْثِرَت:26, عَلِمَت:26, حُصّل:26, إِلاّ:24, فُجّرَت:24, نَفْس:24, النّاس:24, بِمُسْمِع:22, الْکُفّار:22, الْبِحَار:22, إِنّا:22, بُعْثِر:22, يَبْعَث:22, نَذِير:22, الصّدُور:20, يَئِس:20, قَدّمَت:20, أَرْسَلْنَاک:20, يُجَادِل:20, رَبّهُم:18, يَعْلَم:18, انْتَثَرَت:18, بِالْحَق:18, أَن:18, کَمَا:18, الْآخِرَة:16, فَلا:16, أَخّرَت:16, أَ:14, فِيهَا:14, لَشَدِيد:14, بِغَيْر:14, يَشَاء:14, يَئِسُوا:12, رَيْب:12, لا:10, يُسْمِع:10, قَد:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْقُبُور]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْقُبُور]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۱
ریشه کلمه
- قبر (۸ بار)
قاموس قرآن
مدفن انسان. در قاموس و اقرب گفته: مدفن الانسان. در مفردات گفته: مَقَرُالْمَيِتِ.در نهج البلاغه حكمت 5 فرموده: «اَلْاِحْتِمالُ قَبْرُالْعُيُوبِ» [توبه:84]. بر احدى از منافقان نماز مخوان و بالاى قبرش نايست طبرسى فرموده: رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» چون بر مؤمنان نماز مىخواند مدتى بالاى قبرش مىايستاد و بر آنها دعا مىكرد ولى از نماز خواندن و ايستادن بر قبر منافقان نهى شد. [عبس:21]. سپس او را بميراند و در قبركرد. جمع آن قبور است [حج:7]. *مقبره (به فتح وكسرميم) محل قبر را گويند جمع آن مقابر است [تكاثر:2-1]. ظاهرا مراد از «زُرْتُمُ الْمَقابِرَ» مرگ است يعنى رقابت در كثرت مال سرگرمتان كرد تا مرديد و به مقابر رسيديد به عبارت ديگر غفلت همه عمر شما را گرفت. بعضى آن را اظهار فخر با شمردن اموات دانستهاند كه انشاالله در «كثر» خواهدآمد. * [انفطار:5-4]. رجوع شود به «بعثر». * [فاطر:22]. مراد از «مَنْ فِى الْقُبُورِ» كسانى اند كه گوش شنوا ندارند و از شنيدن كلام خدا معرض اند اينجاست كه قرآن كفار عنود و لجوج را مرده و دفن شده تعبيركرده است. يعنى: خدا آنكه را خواهد مىشنواند (مومنيكه خدا قلبش را زنده كرده) و تو چيزى را به مردگان قبور نمىشنوانى.
