الْغَيْظ

آیات شامل این کلمه

«غَیْظ» به معناى شدت خشم و غضب، حالت برافروختگى و هیجان فوق العاده روحى است، که بعد از مشاهده ناملایمات به انسان دست مى دهد.

و گاه به معناى «غم» آمده است، و در سوره «احزاب» آمیزه اى از هر دو مى باشد، لشکریان «احزاب» که آخرین تلاش و کوشش خود را براى پیروزى بر ارتش اسلام، به کار گرفته بودند و ناکام ماندند، غمگین و خشمگین به سرزمین هاى خود بازگشتند.

ریشه کلمه

• غيظ (۱۱ بار)

قاموس قرآن

خشم شديد. چنانكه راغب گفته [آل عمران:119]. چون به خلوت روند از شدت خشم بر شما، سرانگشتان مى‏جوند. تغيّظ: به قول راغب اظهار غيظ است [فرقان:12]. مى‏شنوند كه آتش اظهار غيظ مى‏كند و صفير مى‏كشد رجوع شود به لفظ «جَهَنَّم» تغيظ را شدت حرارت نيز گفته‏اند. اين آيه نظير آيه [ملك:8]. است كه در وصف جهنّم آمده يعنى: نزديك است از شدت غيظ پاره پاره شود اين سخن باشعور بودن جهنم را (كه در شرح آن گفته‏ايم) مى‏رساند بعضى‏ها آن را به مثل نسبت داده‏اند. [حج:15]. «ما يَغيظُ» مفعول «يُذْهِبَنَّ» و ما مصدريه است يعنى: ببيند آيا حيله‏اش غيظ و خشم او را از بين مى‏برد؟ آيه در «سبب» شرح شده است. [شعراء:54-55]. غائظ آن است كه شخص را به خشم آورد اين سخن فرعون است كه درباره موسى «عليه‏السلام» و بنى اسرائيل، به اتباع خويش گفت يعنى: اينان گروهى بى طرفدار و اندك‏اند و ما را خشمگين كرده‏اند گويا مرادش از «اِ نَّهُمْ لَنا لَغائِظُونَ» تمهيد براى انتقام بوده است.

• ال

در حال بارگیری...