الْغَيْث: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
*[[ریشه غوث | غوث]] (۹ بار) [[کلمه با ریشه:: غوث| ]] | *[[ریشه غوث | غوث]] (۹ بار) [[کلمه با ریشه:: غوث| ]] | ||
*[[ریشه غيث | غيث]] (۹ بار) [[کلمه با ریشه:: غيث| ]] | *[[ریشه غيث | غيث]] (۹ بار) [[کلمه با ریشه:: غيث| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
باران. طبرسى فرموده: بارانى كه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه [شورى:28]. قول وى را تقويت مىكند يعنى خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم مىآورد نوميدى در وقت حاجت است اين لفظ در آيه [لقمان:34]. [حديد:20]. نيز آمده است. [يوسف:49]. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى مىآيد كه در آن مردم باران بيابند يا به وسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند. [كهف:29]. «اِسْتِغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت. | |||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۰ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۱۷
«غیث» ـ چنان که بسیارى از مفسران و بعضى از اهل لغت تصریح کرده اند ـ به معناى «باران نافع» است، در حالى که «مطر» به هر گونه باران گفته مى شود، خواه نافع باشد یا غیر نافع.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
باران. طبرسى فرموده: بارانى كه در وقت حاجت آيد كه آن از غوث است و آن نصرتى است كه در شدت حاجت آيد و ضرر را از بين ببرد. آيه [شورى:28]. قول وى را تقويت مىكند يعنى خدا آن است كه باران را پس از نوميدى مردم مىآورد نوميدى در وقت حاجت است اين لفظ در آيه [لقمان:34]. [حديد:20]. نيز آمده است. [يوسف:49]. «يُغاثُ» ممكن از غوث يا از غيث باشد يعنى پس از آن سالى مىآيد كه در آن مردم باران بيابند يا به وسيله باران و نعمت خداوند يارى كرده شوند. [كهف:29]. «اِسْتِغاثة» ممكن است از غوث يا از غيث باشد و در «غوث» گذشت.
