الْحُوت

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ماهى. [صافات:142] جمع آن حيتان است [اعراف:163] آنگاه كه ماهى‏هايشات روز استراحت آشكارا مى‏آمد در قصّه حضرت موسى و عالم هست: [كهف:63]. ناگفته نماند از موارد استعمال آن در قرآن بدست مى‏آيد كه حوت بر ماهى بزرك و كوچك هر دو گفته مى‏شود مثل ماهى يونس و ماهى يونس و ماهى موسى و جوانش. راجع به ماهى يونس در «يونس» انشاءاللّه بحث خواهد شد در اقرب الموارد مى‏گويد: اغلب استعمال حوت در ماهى بزرگ است.