الْبَغْضَاء
از الکتاب
«بَغْضاء» از مادّه «بغض» به معناى تنفّر از چیزى است و ممکن است فرق میان دو کلمه (بغض و عداوت) این باشد که «بغض» بیشتر جنبه «قلبى» دارد و «عداوت» جنبه «عملى» ویالااقل اعم از عملى وقلبى است.
ریشه کلمه
- بغض (۵ بار)
قاموس قرآن
كينه. دشمنى. در اقرب الموارد مىگويد: بغض ضدّ محبّ، بغضاء و بَغضه شدّت دشمنى است راغب گفته: آن تنفّر نفس از شيئى است بر خلاف محبّ كه ميل نفس بشيئى مىباشد. [آل عمران:118] دشمنى از گفتارشان هويداست و آنچه سينه شان پنهان مىكند بزرگتر است. اين كلمه فقط پنج بار و همه به صيغه بغضاء در قرآن آمده است. قاموس و صحاح نيز بغضة. بغضاء را شدّت بغض گفتهاند.
کلمات نزدیک مکانی
وَ الْعَدَاوَة إِلَى يَوْم بَيْنَکُم بَيْنَهُم الْقِيَامَة مَا قَد مِن أَبَدا بَدَت فِي أَفْوَاهِهِم الْخَمْر حَتّى تُؤْمِنُوا عَنِتّم بِاللّه کُلّمَا يُوقِع الْمَيْسِر أَلْقَيْنَا فَأَغْرَيْنَا أَن بَيْنَنَا بِه اللّه تُخْفِي وَحْدَه أَوْقَدُوا وَدّوا سَوْف صُدُورُهُم بَدَا إِلاّ خَبَالا يَصُدّکُم الشّيْطَان نَارا يُنَبّئُهُم ذُکّرُوا کُفْرا لِلْحَرْب يَأْلُونَکُم عَن مِمّا قَوْل أَکْبَر يُرِيد لا إِبْرَاهِيم حَظّا بِکُم ذِکْر بِمَا أَطْفَأَهَا إِنّمَا طُغْيَانا بَيّنّا لِأَبِيه فَنَسُوا رَبّک کَفَرْنَا کَانُوا دُونِکُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
