الْأَوْتَاد: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن نمودار دفعات)
خط ۱۰: خط ۱۰:


*[[ال]]
*[[ال]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْأَوْتَاد]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۸

آیات شامل این کلمه

«أَوْتادِ» جمع «وتد» (بر وزن صمد) به معناى میخ است; کوه ها در آیات قرآن «اَوْتاد» (میخ هاى) زمین معرفى شده اند، شاید به دلیل این که کوه ها از زیر به هم پنجه افکنده اند و همچون زرهى تمام سطح زمین را پوشانده که هم فشارهاى داخلى را از درون خنثى کنند و هم نیروى فوق العاده جاذبه ماه و جزر و مدّ را از بیرون و به این ترتیب تزلزل واضطراب و زلزله هاى مداوم را از بین ببرند و کره زمین را در آرامش براى زندگى انسان ها نگه دارند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ميخ. جمع آن اوتاد است. [نباء:6-7]. آيا زمين را براى زندگى آماده نكرديم؟ آيا كوهها را ميخهايى براى زمين قرار نداديم؟ رجوع شود به «جبل» فصل «كوههاميخ زمين‏اند». * [ص:12] كلمه «ذُوالْاَوْتادِ» در سوره فجر آيه 10 نيز در وصف فرعون آمده است گويند: او چون مى‏خواست كسى را شكنجه دهد او را به چهار ميخ مى‏كشيد و سبب تسميه ذوالاوتاد همين است ولى ظاهرا مراد از آن لشكريان و ساز وبرگ آنها و وسائل حكومت است كه همچون ميخها پادشاهى و حكومت او را محكم كرده بودند شاعر گويد: وَلَقَدْ غَنَوْافيها بِاَنْعَم عيشَةٍ فى ظِلَّ مُلْكٍ ثابِتِ الْاَوْتادِ در آن شهر باگواراترين زندگى بى نياز بودند در سايه حكومتى كه پايه هايش محكم بود.

در حال بارگیری...