النّدَامَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- ندم (۷ بار)
قاموس قرآن
نَدَم و نَدامَة به معنى پشيمانى و تأسف است بر چيز فوت شده و فرصتى از دست رفته در مفردات گفته:«النَّدمُ والنَّدامةُ: الَّتحَسُّرُ مِنْ تَغُّيرِ رَأْىٍ فى اَمْرٍ فائِتٍ» در قاموس آمده: «النَّدَمَ و النَّدامَةُ: اَلْاَسَفُ» آن را حزن نيز گفتهاند [يونس:54]. چون عذاب را ديدند پشيمانى را پنهان داشتند. [شعراء:157]. ناقه را پى كردند سپس پشيمان شدند. در قضيه قتل فرزند آدم برادر خويش را آمده [مائده:31]. مىشود گفت ندامتش از عدم دفن برادر بود و مىشود گفت بر اصل قتل بود آيا درصورت دوم آن توبه است؟ در باره ناقه صالح آمده [شعراء:157]. گفتهاند ندامت بعد از ظهور علامت عذاب بود و گرنه پس ازعقر ناقه، صالح «عليه السلام»را مسخره كردهاند چنانكه فرموده: [اعراف:77].
کلمات نزدیک مکانی
وَ لَمّا أَسَرّوا رَأَوُا الْعَذَاب أَنْدَادا فِي بِه لَه لاَفْتَدَت جَعَلْنَا نَجْعَل قُضِي الْأَرْض بَيْنَهُم الْأَغْلاَل مَا بِاللّه بِالْقِسْط أَعْنَاق ظَلَمَت نَکْفُر الّذِين أَن نَفْس هُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
