النحل ٨٦
ترجمه
النحل ٨٥ | آیه ٨٦ | النحل ٨٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کُنَّا نَدْعُو»: میپرستیدیم. به فریادشان میخواندیم و برآورنده آمالشان میدانستیم. در رسمالخطّ قرآنی الف زائدی در آخر دارد. «مِن دُونِکَ»: به جای تو. به غیر از تو. «أَلْقَوْا إِلَیْهِمُ الْقَوْلَ»: سخنشان را به خودشان برمیگردانند. پاسخ سخنشان را میدهند و تکذیبشان میکنند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ يَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَکَائِيَ... (۶) وَ قَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ... (۳) وَ مَنْ أَضَلُ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ... (۲) وَ إِذَا حُشِرَ النَّاسُ کَانُوا لَهُمْ... (۱)
وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ... (۲) کَلاَّ سَيَکْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ... (۱)
تفسیر
- آيات ۷۸ - ۸۹،سوره نحل
- در آيه : ((والله اخرجكم من بطون امهاتكم لا تعلمون شيئا)) علم حصولى انسان در بدوتولد نفى شده است
- سبب حقيقى پرواز مرغان در هوا خداى تعالى است
- پرواز مرغان در آسمان يكى از آيات الهى است
- ذكر نعمت خانه ، پوست و پشم و كرك و موى حيوان و...
- وجه اينكه درباره سرابيل فرمود: ((شما را از گرما نگه مى دارد)) و حفظ از سرما راذكر نكرد
- معناى آيه : ((يعرفون نعمة الله ثم ينكرونها و اكثر هم الكافرون ))
- وجوهى كه درباره آيه ((و اكثرهم الكافرون )) مفسرين گفته اند
- استدلال بعضى به آيه بر بطلان عقيده جبريها و نقد آن
- مراد از اينكه در قيامت از هر امتى شهيدى مبعوث مى گردد
- قيامت روز پاداش و كيفر است نه روز عمل و راهى به بازگشت از آن به حيات ذنيوى نيست
- در عذاب ظالمان در آخرت تخفيف و تاءخيرى نيست
- مشركين در روز قيامت تسليم خدا مى شوند
- تسليم اضطرارى مشركين در قيامت در برابر خدا سودى به حالشان ندارد
- كافران مفسد عذابى بيش از ديگر كفار خواهند داشت
- تفصيلى در مورد شهادت (گواهى دادن )، شهيد و شهداء
- برسى و بيان وجه جمع بين مفاد آيات مختلف در مورد شهادت
- معناى اينكه قرآن بيان كننده هر چيزى است (تبيانالكل شى ء)
- روايتى در ذيل آيه : ((يعرفون نعمة الله ثم ينكرونها...)) و جئنابك شهيدا على هؤلاء))
- چند روايت در ذيل جمله : ((تبيانا لكل شى ء))
نکات آیه
۱- مشرکان، هنگام مواجه با معبودهاى دروغین خویش در قیامت، به مشاجره با آنان برمى خیزند. (و إذا رءا الذین أشرکوا شرکاءهم قالوا ربّنا هؤلاء شرکاؤنا)
۲- مشرکان، در قیامت با خداوند سخن مى گویند و از معبودهایشان شکایت مى کنند. (قالوا ربّنا هؤلاء شرکاؤنا) جمله «فألقوا إلیهم القول ...» مى تواند قرینه باشد بر اینکه سخن مشرکان (قالوا ...) به عنوان شکایت ادا مى شود.
۳- مشرکان، در قیامت به ربوبیت خداى یگانه، اقرار مى کنند. (قالوا ربّنا هؤلاء شرکاؤنا)
۴- مشرکان، در قیامت به گناه و خطا بودن شرک مستمر خویش اعتراف مى کنند. (هؤلاء شرکاؤنا الذین کنّا ندعوا من دونک)
۵- تلاش مشرکان در قیامت براى دخیل شمردن معبودهاى دروغینشان در گمراهى خویش * (و إذا رءا الذین أشرکوا شرکاءهم قالوا ربّنا هؤلاء شرکاؤنا الذین کنّا ندعوا من دونک) برداشت فوق، بر این احتمال استوار است که غرض مشرکان از نمایاندن معبودهاى دروغین خویش، کاستن از بار گناه خویش و نهاندن آن بر دوش معبودها باشد.
۶- ادعاى مشرکان در قیامت مبنى بر شریک بودن معبودها براى خدا، از سوى خود معبودها تکذیب خواهد شد. (فألقوا إلیهم القول إنکم لکذبون) شکوائیه مشرکان از معبودهایشان در قیامت (قالوا هؤلاء ...)، ممکن است به این خاطر باشد که آنان معبودها را عامل گمراهى خود قلمداد مى کنند. از این رو تکذیب معبودها مى تواند مربوط به همین ادعا باشد.
موضوعات مرتبط
- اقرار: اقرار به ربوبیت خدا ۳ ; اقرار به گناه ۴
- مشرکان: اقرار اخروى مشرکان ۳، ۴; تکذیب ادعاى مشرکان ۶; تکلم مشرکان با خدا ۲; تلاش اخروى مشرکان ۵; شکایت اخروى مشرکان ۲; عوامل گمراهى مشرکان ۵; مجادله اخروى مشرکان ۱; مشرکان در قیامت ۵، ۶; مشرکان و معبودان باطل ۱
- معبودان باطل: تکذیبهاى معبودان باطل ۶; شکایت از معبودان باطل ۲; مجادله با معبودان باطل ۱; نقش معبودان باطل ۵