المائدة ١٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۳۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.»

و يهود و نصارا گفتند: ما پسران خدا و دوستان [ويژه‌ى‌] او هستيم. بگو: پس چرا او شما را به كيفر گناهانتان عذاب مى‌كند؟ بلكه شما هم بشرى از آنهايى هستيد كه آفريده است. او هر كه را بخواهد مى‌بخشد و هر كه را بخواهد عذاب مى‌كند و حكومت آسمان‌ها و زمين و آن
و يهودان و ترسايان گفتند: «ما پسران خدا و دوستان او هستيم.» بگو: «پس چرا شما را به [كيفر] گناهانتان عذاب مى‌كند؟ عنه،] بلكه شما [هم‌] بشريد از جمله كسانى كه آفريده است. هر كه را بخواهد مى‌آمرزد، و هر كه را بخواهد عذاب مى‌كند، و فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو مى‌باشد از آن خداست، و بازگشت [همه‌] به سوى اوست.»
یهود و نصاری گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو (ای پیغمبر): اگر چنین است پس او چرا شما را به گناهانتان عذاب می‌کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از آنها که خدا خلق کرده، هر که را بخواهد می‌بخشد و هر که را بخواهد عذاب می‌کند، و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه بین آنها است از آنِ خداست و بازگشت همه به سوی اوست.
و یهود و نصاری گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو: [اگر گفتار شما درست است] پس چرا خدا شما را به گناهانتان عذاب می کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که خدا آفریده است. هر که را بخواهد می آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب می کند. و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه میان آن دو قرار دارد، فقط در سیطره خداست، و بازگشت به سوی اوست.
يهوديان و مسيحيان گفتند كه ما فرزندان و دوستان خدا هستيم. بگوى: پس چرا شما را به پاداش گناهانتان عذاب مى‌كند؟ بلكه شما انسانهايى از جمله آفريدگان هستيد. هر كس را كه بخواهد مى‌آمرزد و هر كس را كه بخواهد عذاب مى‌كند و از آن خداست فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست و بازگشت همه به اوست.
و یهودیان و مسیحیان گفتند ما پسران خدا و دوستان او هستیم، بگو پس چرا شما را به خاطر گناهانتان عذاب می‌کند، آری شما هم انسانهایی هستید از همان دست که آفریده است، هرکس را که بخواهد می‌آمرزد و هرکس را که بخواهد عذاب می‌کند، و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست از آن خداوند است، و سیر بازگشت به سوی اوست‌
و جهودان و ترسايان گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوييم. بگو: پس چرا شما را به گناهانتان عذاب مى‌كند؟ [چنين نيست‌] بلكه شما آدميانيد از آنها كه او آفريده است، هر كه را خواهد بيامرزد و هر كه را خواهد عذاب كند و خداى راست پادشاهى آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست و بازگشت به سوى اوست.
یهودیان و مسیحیان می‌گویند: ما پسران و عزیزان خدائیم! بگو: پس چرا شما را در برابر گناهانتان عذاب می‌دهد؟ بلکه شما انسانهائی همچون سائر انسانهائی هستید که خدا آنان را آفریده است. خداوند هر که را بخواهد عذاب می‌دهد. و سلطنت آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، متعلّق به خدا است (و همه‌چیز از آن او است) و برگشت (همگان) به سوی او است (و به حساب و کتاب هرکسی رسیدگی می‌کند).
و یهودیان و نصرانیان گفتند: «ما پسران و دوستان خداییم.» بگو: «پس چرا خدا شما را به (کیفر) گناهانتان عذابتان می‌کند؟ (نه،) بلکه شما (هم) بشری هستید از جمله‌ی آفریدگان.» (خدا) برای هر که بخواهد می‌پوشاند و هر که را بخواهد عذاب می‌کند و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است تنها از خداست و بازگشت (همه) تنها سوی اوست.
گفتند جهودان و ترسایان مائیم فرزندان خدا و دوستان او بگو پس چرا عذاب کند شما را به گناهانتان بلکه شمائید بشری از آنکه بیافرید بیامرزد برای هر که خواهد و عذاب کند هر که را خواهد و از آن خدا است پادشاهی آسمانها و زمین و آنچه میان آنها است و به سوی او است بازگشت‌


المائدة ١٧ آیه ١٨ المائدة ١٩
سوره : سوره المائدة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْمَصِیرُ»: سرانجام کار. برگشت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- یهودیان و مسیحیان خود را پسران خدا و محبوب پیشگاه او مى پندارند. (و قالت الیهود و النصرى نحن ابنؤا اللّه و احبؤه)

۲- فرزند داشتن خدا، از پندارهاى باطل یهود و نصارا (و قالت الیهود و النصرى نحن ابنؤا اللّه و احبؤه)

۳- هر یک از یهود و نصارا، خو را از مقربان خداوند مى پندارند. (و قالت الیهود و النصرى نحن ابنؤا اللّه و احبؤه) بنابر اینکه مقصود از «ابناء»، معناى کتابى آن (مقربان) باشد.

۴- محبت و عشق به خدا، ادعاى واهى یهود و نصارا (و قالت الیهود و النصرى نحن ابنؤا اللّه و احبؤه) برداشت فوق بر این مبناست که «احباء»، جمع «حبیب»، و به معناى اسم فاعل (محبان) باشد.

۵- گروهى از یهود و نصارا، آلوده به گناه هستند. (فلم یعذبکم بذنوبکم)

۶- گناهکاران یهود و نصارا، گرفتار عذاب الهى (فلم یعذبکم بذنوبکم)

۷- عذاب الهى، پیامد آلودگى به گناه (فلم یعذبکم بذنوبکم)

۸- گرفتارى گنهکاران یهود و نصارا به عذاب الهى، ردى بر پندار تقرب و محبوب بودنشان نزد خداوند (قل فلم یعذبکم بذنوبکم)

۹- یهود و نصارا به دلیل ارتکاب گناه، نه محبوب خدا هستند و نه مقرب درگاه او (نحن ابنؤا اللّه و احبؤه قل فلم یعذبکم بذنوبکم)

۱۰- عاشقان خدا و شیفتگان به او، وارسته از آلودگى به گناه (نحن ابنؤا اللّه و احبؤه قل فلم یعذبکم بذنوبکم)

۱۱- گرفتارى گنهکاران یهود و نصارا به عذابهاى دنیوى * (قل فلم یعذبکم بذنوبکم) چون مسیحیان خود را مصون از عذاب قیامت مى دانند، بنابراین در صورتى استدلال تمام است که مراد از عذاب، عذابهاى دنیوى باشد.

۱۲- یهود و نصارا، آفریده هایى همانند و همسان با سایر انسانها (بل انتم بشر ممن خلق)

۱۳- یهودیان و مسیحیان خود را انسانهایى ممتاز و برتر مى پندارند. (و قالت الیهود و النصرى نحن ابنؤا اللّه ... بل انتم بشر ممن خلق) از اینکه خداوند در رد پندار یهود و نصارا فرموده است که شما مانند دیگر انسانها هستید، معلوم مى شود آنها براى خود امتیازى ویژه مى پندارند و خود را برتر از دیگران مى شمارند.

۱۴- خداوند، هیچ فرد، گروه و طایفه اى را مقربتر و عزیزتر از دیگر مردمان نیافریده است. (بل انتم بشر ممن خلق)

۱۵- همسانى و همگونى یهود و نصارا با دیگر انسانها، دلیل نادرستى پندار آنان بر محبوبیت و تقرب در پیشگاه خداوند (نحن ابنؤا اللّه و احبؤه ... بل انتم بشر ممن خلق)

۱۶- عذاب و مغفرت خداوند بر اساس مشیت اوست. (یغفر لمن یشاء و یعذب من یشاء)

۱۷- تساوى یهود و نصارا با دیگر انسانها در برخوردارى از آمرزش الهى و یا گرفتار شدن به عذاب (بل انتم بشر ممن خلق یغفر لمن یشاء و یعذب من یشاء)

۱۸- تنها خداوند، مالک و فرمانرواى آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است. (تمام هستى) (و للّه ملک السموت و الارض و ما بینهما)

۱۹- یهود و نصارا، همچون سایر مردمان، مملوک و تحت حاکمیت خدا هستند، نه فرزند وى و نه برخوردار از محبتى ویژه در پیشگاه او. (و قالت الیهود و النصرى نحن ابنؤا اللّه ... و للّه ملک السموت و الارض) در برداشت فوق، جمله «للّه ملک السموت ...» دلیل رد پندار یهود و نصارا (نحن ابنؤا اللّه و احبؤه) گرفته شده است.

۲۰- مالکیت و فرمانروایى مطلق خداوند، دلیل نفوذ مشیت او در آمرزش و عذاب انسانها (یغفر لمن یشاء و یعذب من یشاء و للّه ملک السموت و الارض و ما بینهما) در برداشت فوق، جمله «للّه ملک ...» دلیل براى «یغفر لمن یشاء ...» گرفته شده است.

۲۱- تعدد آسمانها (و للّه ملک السموت و الارض)

۲۲- تنها خداوند مُنتها الیه حرکت تمامى موجودات است. (و إلیه المصیر)

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تعدد آسمان ۲۱ ; مالک آسمان ۱۸
  • آفرینش: مالک آفرینش ۱۸
  • انسان: تساوى انسان ها ۱۴، ۱۵، ۱۷
  • پاکان:۱۰
  • تقرّب: موانع تقرّب ۹
  • خدا: آمرزش خدا ۱۶، ۱۷، ۲۰ ; حاکمیّت خدا ۱۹ ; خدا و فرزند ۲، ۱۹ ; خدا و مسیحیان ۱۹ ; خدا و یهود ۱۹ ; عذاب خدا ۷، ۸، ۱۶، ۱۷، ۲۰ ; مالکیت خدا ۱۸، ۱۹، ۲۰ ; محبت به خدا ۴ ; مشیّت خدا ۱۶، ۲۰
  • دوستداران خدا: پاکى دوستداران خدا ۱۰
  • زمین: مالک زمین ۱۸
  • عذاب: موجبات عذاب ۷
  • عقیده: باطل ۱، ۲، ۸، ۱۵
  • گناه: آثار گناه ۹ ; پاکى از گناه ۱۰ ; کیفر گناه ۷
  • گناهکاران: عذاب گناهکاران ۶، ۸
  • محبوبان خدا:۱، ۱۵
  • مسیحیان: خود برتربینى مسیحیان ۱۳ ; عذاب دنیوى مسیحیان ۱۱ ; عقیده مسیحیان ۱، ۲، ۳، ۴، ۸، ۱۵ ; گناهکاران مسیحیان ۵، ۶، ۸، ۹، ۱۱ ; نژاد مسیحیان ۱۲ ; نژادپرستى مسیحیان ۱۳
  • مقربان:۳، ۱۵
  • موجودات: حرکت موجودات ۲۲ ; فرجام موجودات ۲۲
  • نظام جزایى:۱۷
  • یهود: خود برتربینى یهود ۱۳ ; عذاب دنیوى یهود ۱۱ ; عقیده یهود ۱، ۲، ۳، ۴، ۸، ۱۵ ; گناهکاران یهود ۵،۶، ۸، ۹، ۱۱ ; نژاد یهود ۱۲ ; نژادپرستى یهود ۱۳

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=المائدة_١٨&oldid=4629»