المؤمنون ٥٢
ترجمه
| المؤمنون ٥١ | آیه ٥٢ | المؤمنون ٥٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنَّ هذِهِ ...»: (نگا: انبیاء / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
- اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
- افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
- و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
- اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
- نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
- يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون
- خطابى از خداوند به عموم پيامبران
- بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - یکى بودن شیوه زندگى همه پیامبران، در بهره گیرى سالم و حلال از نعمت هاى الهى، کردار نیک و پرستش خداى یگانه (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت ... و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة و أنا ربّکم) «هذه» اشاره به طریقه زندگى است که از سوى خدا به یکایک پیامبران توصیه شده بود (یا أیّها الرسل کلوا من الطّیّبات و اعملوا صالحاً). «أُمّة» نیز به معناى طریقه، شیوه و آیین است.
۲ - احترام به آیین زندگى ترسیم شده از سوى خدا و پرهیز از ایجاد هر گونه تغییر و تبدیل در آن، توصیه خداوند به یکایک پیامبران (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت ... و ان هذه أُمّتکم أُمّة وحدة و أنا ربّکم) آیه فوق، ادامه آیه قبل و جزء توصیه اى است که خداوند به یکایک پیامبران فرموده بود. بنابراین، با توجه به تأکیدهاى متعدد که در آن است (حرف تأکید «إنّ»، اسم اشاره نزدیک «هذه»، جمله اسمیه و قید «أُمّة واحدة») معناى آن چنین مى شود: ما به پیامبران یادآورى کردیم که این روش، تنها روشى است که باید در زندگى رعایت کنند و هرگونه ایجاد تغییر در آن، یا اتخاذ روشى غیر از آن، أکیداً ممنوع است و عذاب سختى در پى خواهد داشت (فاتقون).
۳ - راه و رسم زندگى تعیین شده از سوى خدا براى پیامبران، راه و رسمى روشن و به دور از هر گونه، ابهام (و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة) به کارگیرى اسم اشاره نزدیک (هذه)، مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.
۴ - خدا، پروردگار آدمیان (و أنا ربّکم)
۵ - پرستش خداى یگانه، توصیه دیگر او به یکایک پیامبران (یأیّها الرسل ... و إنّ هذه ... و أنا ربّکم)
۶ - پیروى از شیوه زندگى پیامبران (استفاده از نعمت هاى الهى، داشتن کردار نیک و پرستش خداى یگانه) توصیه أکید خدا به یکایک امت ها (و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة و أنا ربّکم) برداشت هاى پیشین بر این اساس بود که مراد از ضمیرهاى خطاب در کلمه هاى «أمّتکم»، «ربّکم» و «فاتّقون» پیامبران باشد. احتمال دیگر این است مقصود از این ضمیرها، پیروان هر یک از پیامبران باشد. در این صورت و با توجه به عطف این آیه به آیه قبل، معناى آن چنین مى شود: ما همان گونه که شیوه زندگى را به یکایک پیامبران توصیه کردیم، به مردم نیز سفارش نمودیم که به آنان اقتدا کنند و از آیین آنان پیروى نمایند و از تغییر و تبدیل در آن و یا اتخاذ شیوه دیگرى غیر از آن سخت بپرهیزند. گفتنى است که آیه بعدى، این احتمال را تقویت مى کند.
۷ - انحراف از خط مشى زندگى تعیین شده از سوى خدا، برانگیزاننده خشم الهى و درپى دارنده عذاب او (یأیّها الرسل ... کلوا من الطّیّبت ... و أنا ربّکم فاتّقون)
۸ - رهبانیت و زهدورزى هاى بى جا، ارتکاب اعمال ناشایست و شرک ورزى در عبادت، انحراف از طریقه پیامبران (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت ... و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة و أنا ربّکم)
۹ - لزوم رعایت تقوا و پرهیز از نافرمانى خداوند (فاتّقون)
موضوعات مرتبط
- امتها: توصیه به امتها ۶
- انبیا: انبیا و استفاده از طیبات ۱; پیروى از انبیا ۶; توحید عبادى انبیا ۱; توصیه به انبیا ۲، ۵; روش زندگى انبیا۳; سیره انبیا ۱، ۶; عبودیت انبیا ۱; عمل صالح انبیا ۱
- انسان: مربى انسان ها۴
- تقوا: اهمیت تقوا ۹
- توحید: توصیه به توحید عبادى ۵
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴
- خدا: اجتناب از عصیان خدا ۹; تعالیم خدا ۳; توصیه هاى خدا ۲، ۵، ۶; ربوبیت خدا ۴; زمینه غضب خدا ۷
- دین: انحراف از دین ۷
- رهبانیت: آثار رهبانیت ۸
- زندگى: احترام به آداب زندگى ۲
- زهد: آثار زهد بیجا ۸
- شرک: آثار شرک عبادى ۸
- عصیان: اجتناب از عصیان از خدا ۹
- عمل: آثار عمل ناپسند ۸
- عمل صالح: توصیه به عمل صالح ۶
- گمراهى: عوامل گمراهى ۸
- نعمت: استفاده از نعمت ۶
