الصّافِنَات

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«صافِنَات» از مادّه «صفّ» جمع «صافنة» به طورى که بسیارى از مفسران و ارباب لغت نوشته اند، به اسب هایى گفته مى شود که به هنگام ایستادن بر روى سه دست و پا ایستاده، و یک دست را کمى بلند کرده، تنها نوک جلو سم را بر زمین مى گذارد، و این حالت مخصوص اسبهاى چابک و تیزرو است که هر لحظه، آمادّه حرکت مى باشد.

بعضى گفته اند: «صافِنَات» هم معناى مذکر و هم معناى مؤنث را دارد، بنابراین اختصاص به اسب هاى ماده نخواهد داشت.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[ص:31]. صافنات جمع صافنه وآن اسبى است كه بر سه پاى ايستاد و گوشه سم چهارم به زمين گذاريد. (مجمع) دراقرب الموارد هست «صفن الفرس صفناً: قام على ثلث قوائم و طرف حافر الرابعة» معنى آيه در «جود» گذشت. اين لفظ در كلام اللّه مجيد فقط يكبار يافته است .