السّمُوم: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
«زمخشرى» در «کشاف» مى گوید: «سموم» به بادهاى موذى و کشنده اى مى گویند که در روز مىوزد. | «زمخشرى» در «کشاف» مى گوید: «سموم» به بادهاى موذى و کشنده اى مى گویند که در روز مىوزد. | ||
«مَسْأَم» از «سموم» گرفته شده و «سموم» در لغت به معناى باد سوزانى است که گویى در تمام روزنه هاى پوست بدن انسان نفوذ مى کند; زیرا عرب به سوراخ هاى بسیار ریز پوست بدن «مَسْأَم» مى گوید، و سموم نیز به همین مناسبت بر چنین بادى اطلاق مى شود و مادّه «سم» نیز از همان است چرا که در بدن نفوذ کرده و انسان را مى کشد یا بیمار مى سازد. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
نسخهٔ ۱۳ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۳۸
«سَمُوم» در لغت به معناى باد سوزانى است که گویى در تمام روزنه هاى پوست بدن انسان نفوذ مى کند; زیرا عرب به سوراخهاى بسیار ریز پوست بدن، «مَسْأَم»، مى گوید و سموم نیز به همین مناسبت بر چنین بادى اطلاق مى شود و مادّه «سمّ» نیز از همان است; چرا که در بدن نفوذ کرده و انسان را مى کشد یا بیمار مى سازد.
«زمخشرى» در «کشاف» مى گوید: «سموم» به بادهاى موذى و کشنده اى مى گویند که در روز مىوزد.
«مَسْأَم» از «سموم» گرفته شده و «سموم» در لغت به معناى باد سوزانى است که گویى در تمام روزنه هاى پوست بدن انسان نفوذ مى کند; زیرا عرب به سوراخ هاى بسیار ریز پوست بدن «مَسْأَم» مى گوید، و سموم نیز به همین مناسبت بر چنین بادى اطلاق مى شود و مادّه «سم» نیز از همان است چرا که در بدن نفوذ کرده و انسان را مى کشد یا بیمار مى سازد.
ریشه کلمه
- سمم (۴ بار)
