التّنَاوُش: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه نوش | نوش]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: نوش| ]] | *[[ریشه نوش | نوش]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: نوش| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[سباء:52]. نوش به معنى تناول و اخذ است «ناشَ الشَّىْءَ نَوْشاً: تَناوَلَهُ» تناوش نيز به معنى تناول است آيه در باره آن است كه چون مردم به عذاب خدا گرفتار شدند و مردند و فرصت ايمان از دستشان رفت ديگر ايمان آوردن به حالشان سودى نخواهد داشت و آخرت از دنيا بسيار دور است يعنى: و گويند به قرآن ايمان آورديم، چطور مىتوانند آن را از مكانى دور اخذ كنند وايمان بياورند در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده:«وَ تَناوَشوُهُمْ مَنْ مَكانٍ بَعيدٍ» اين كلمه تنها يكبار در كلام الله آمده است. | |||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۴ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۴۶
«تَنَاوُش» از مادّه «نوش» (بر وزن خوف) به معناى بر گرفتن چیزى است، و بعضى آن را به معناى گرفتن با سهولت دانسته اند، یعنى آنها چگونه مى توانند به آسانى به چنین هدف دور دستى راه یابند؟
ریشه کلمه
- نوش (۱ بار)
قاموس قرآن
[سباء:52]. نوش به معنى تناول و اخذ است «ناشَ الشَّىْءَ نَوْشاً: تَناوَلَهُ» تناوش نيز به معنى تناول است آيه در باره آن است كه چون مردم به عذاب خدا گرفتار شدند و مردند و فرصت ايمان از دستشان رفت ديگر ايمان آوردن به حالشان سودى نخواهد داشت و آخرت از دنيا بسيار دور است يعنى: و گويند به قرآن ايمان آورديم، چطور مىتوانند آن را از مكانى دور اخذ كنند وايمان بياورند در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده:«وَ تَناوَشوُهُمْ مَنْ مَكانٍ بَعيدٍ» اين كلمه تنها يكبار در كلام الله آمده است.
