التوبة ١٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۲۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(نه تنها درباره شما،) درباره هیچ فرد باایمانی رعایت خویشاوندی و پیمان را نمی‌کنند؛ و آنها همان تجاوز کارانند!

آنها در باره‌ى هيچ مؤمنى قرابت و پيمانى را رعايت نمى‌كنند و آنها واقعا متجاوزند
در باره هيچ مؤمنى مراعات خويشاوندى و پيمانى را نمى‌كنند، و ايشان همان تجاوزكارانند.
آنان در حق اهل ایمان هیچ مراعات حق خویشی یا عهد و پیمان را نمی‌کنند و هم آنها بسیار متعدی و ستمکارند.
در حقّ هیچ مؤمنی رعایتِ [پیوندِ] خویشاوندی و پیمانی را نمی کنند؛ و آنان همان تجاوز کارانند.
عهد و سوگند و خويشاوندى هيچ مؤمنى را رعايت نمى‌كنند و مردمى تجاوزكارند.
اینان در حق هیچ مؤمنی هیچ پیوند و پیمانی را رعایت نمی‌کنند، و اینان تجاوزکار هستند
در باره هيچ مؤمنى نه [حق‌] خويشى را نگاه مى‌دارند و نه پيمانى را و اينانند تجاوزكاران.
آنان (نه تنها درباره‌ی شما، بلکه) درباره‌ی هیچ فرد باایمانی رعایت خویشاوندی و پیمان را نمی‌کنند و ایشان تجاوزپیشه‌اند (و عهدشکنی و تعدّی، بیماری مزمنی برای آنان گشته است).
درباره‌ی هیچ مؤمنی هیچ‌گونه رابطه و پیمانی را مراعات نمی‌کنند. و ایشان، (هم)اینان تجاوزکارانند.
رعایت نمی‌کنند در مؤمنی خویشاوندی و نه پیمانی را و ایشانند تجاوزگران‌


التوبة ٩ آیه ١٠ التوبة ١١
سوره : سوره التوبة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ ...»: آیه درباره پیغمبر و یاران است و این آیه درباره همه مؤمنان موحّد است. چرا که در اوّلی واژه (فیکُمْ) و در این آیه (مُؤْمِنٍ) به صورت نکره آمده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - شرک پیشگان صدر اسلام، درباره هیچ مؤمنى به رعایت حق خویشاوندى، ملتزم نبودند. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً) «رقبة» و «رُقبان» (مصدر یرقبون) به معناى حفظ و نگهدارى و «إلّ» به معناى قرابت و خویشاوندى است. قابل ذکر است که لفظ «مؤمن» و «إلّ» هر دو نکره در سیاق نفى و مفید عمومند; یعنى، مشرکان درباره هیچ مؤمنى حرمت قرابت و خویشاوندى را نگه نمى دارند.

۲ - مشرکان صدر اسلام در رابطه با هیچ مؤمنى به عهد و پیمانى پایبند نبودند. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة) «ذمة» به معناى عهد و پیمان است. قابل ذکر است که کلمه «مؤمن» و «ذمة» هر دو نکره در سیاق نفى بوده و مفید عموم مى باشند.

۳ - دشمنى و کینه توزى سخت مشرکان صدر اسلام نسبت به مؤمنان (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة) «إلّ» به معناى قرابت و خویشاوندى و «ذمة» به معناى عهد و پیمان است ; یعنى، مشرکان درباره هیچ مؤمنى، نه رعایت حق خویشاوندى مى کنند و نه بر عهد و میثاق خود با وى پایبند مى مانند و این بیانگر دشمنى و کینه شدید مشرکان نسبت به مؤمنان است.

۴ - رعایت حقوق خویشاوندان، واجب است. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً) آیه فوق که در توصیف مشرکان است، رعایت نکردن حق خویشاوندان را از خصوصیات مشرکان شمرده و به همین خاطر آنان را انسانهاى متجاوز معرفى کرد (هم المعتدون) این توصیف، حکایت دارد که رعایت حق خویشاوندان امرى لازم است.

۵ - وفادارى و التزام به عهد و پیمان، واجب است. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة)

۶ - مشرکان صدر اسلام، مردمانى تجاوز پیشه بودند. (و أولئک هم المعتدون)

۷ - زیر پا نهادن حقوق خویشاوندى، برخاسته از روح تجاوزپیشگى است. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة و أولئک هم المعتدون) «أولئک» اشاره به مشرکان است با اوصافى که براى آنان ذکر شده است و از جمله آنهاست وصف «لا یرقبون ... » یعنى، اینان که نه به رعایت حقوق خویشاوندى و نه به عهد و پیمان ملتزمند، مردمانى تجاوزپیشه اند.

۸ - شکستن پیمان و عدم التزام به آن، برخاسته از روح تجاوزپیشگى است. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة و أولئک هم المعتدون)

۹ - پیمان شکنان، مردمانى تجاوزپیشه اند. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة و أولئک هم المعتدون)

۱۰ - زیرپاگذارندگان حقوق خویشاوندى، مردمانى تجاوزپیشه اند. (لایرقبون فى مؤمن إلّاً و لاذمة و أولئک هم المعتدون)

۱۱ - مشرکان صدر اسلام، آغازگر جنگ با مسلمانان بودند. (أولئک هم المعتدون) قصر در جمله «أولئک هم المعتدون» - که ضمیر فصل «هم» مفید آن مى باشد - قصر قلب است ; یعنى، این مشرکانند که به حقوق مسلمانان تعدّى نموده و جنگ را با آنان آغاز کردند نه مسلمانان. قابل ذکر است که در «آیه ۱۳» به این معنا تصریح شده است.

۱۲ - جنگ مسلمانان با مشرکان پیمان شکن صدر اسلام، جنگ دفاعى بود نه ابتدایى. (و أولئک هم المعتدون) از این آیه شریفه و آیات پیش استفاده مى شود که: خداوند به منظور دفاع از حقوق مسلمانان و کوتاه شدن دست دشمن از تجاوز به حقوق ایشان، معاهده صلح با مشرکان را لغو و مسلمانان را به جنگ و نبرد با آنان فراخواند.

موضوعات مرتبط

  • احکام: ۴، ۵
  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳، ۱۱، ۱۲
  • تجاوز: آثار تجاوز ۷، ۸
  • جنگ: جنگ با مشرکان ۱۲ ; جنگ دفاعى ۱۲
  • خویشاوندان: اهمیّت حقوق خویشاوندان ۴ ; عوامل تجاوز به حقوق خویشاوندان ۷ ; متجاوزان به حقوق خویشاوندان ۱۰
  • خویشاوندى: بی اعتنایى به حقوق خویشاوندى ۱
  • مؤمنان: دشمنان مؤمنان ۳
  • متجاوزان: ۶، ۹، ۱۰
  • مسلمانان: جنگ دفاعى مسلمانان صدر اسلام ۱۲
  • مشرکان: تجاوزگرى مشرکان صدر اسلام ۶ ; جنگ افروزى مشرکان صدر اسلام ۱۱ ; دشمنى مشرکان صدر اسلام ۱، ۳ ; مشرکان صدر اسلام ۱ ; مشرکان صدر اسلام و مسلمانان ۱۱ ; مشرکان صدر اسلام و مؤمنان ۲ ; مشرکان ناقض معاهده ۲، ۱۲ ; مشرکان و خویشاوندان مؤمن ۱ ; مشرکان و مؤمنان ۳
  • معاهده: احکام معاهده ۵ ; تجاوزگرى ناقضان معاهده ۹ ; عوامل نقض معاهده ۸ ; وجوب وفاى به معاهده ۵
  • واجبات: ۴، ۵

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=التوبة_١٠&oldid=7221»