الإسراء ٨٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۲۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

بگو: «هر کس طبق روش (و خلق و خوی) خود عمل می‌کند؛ و پروردگارتان کسانی را که راهشان نیکوتر است، بهتر می‌شناسد.»

|بگو: هر كس بر حسب ساختار روحى خود عمل مى‌كند، و پروردگار شما بهتر مى‌داند چه كسى راه يافته‌تر است
بگو: «هر كس بر حسب ساختار [روانى و بدنى‌] خود عمل مى‌كند، و پروردگار شما به هر كه راه‌يافته‌تر باشد داناتر است.»
بگو که هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملی انجام خواهد داد، و خدای شما به آن که راهیافته‌تر است (از همه کس) آگاهتر است.
بگو: هر کس بر پایه خلق و خوی و عادت های اکتسابی خود عمل می کند، پس پروردگارتان به کسی که راه یافته تر است، داناتر است.
بگو: هر كس به طريقه خويش عمل مى‌كند و پروردگار تو بهتر مى‌داند كه كدام يك به هدايت نزديك‌تر است.
بگو هر کس فراخور خویش عمل می‌کند، و پروردگارتان داناتر است که چه کسی رهیافته‌تر است‌
بگو: هر كس فرا خور سرشت و عادت و روش خويش كار مى‌كند، و پروردگار شما داناتر است به آن كه راه يافته‌تر است.
بگو: هر کسی برابر روش خود کار می‌کند (و طریقه‌ی خویش را در پیش می‌گیرد) و پروردگارتان بهتر (از همگان) می‌داند که چه کسی راهش درست‌تر (از راه دیگری بوده و راسترو کدام و گمراه کدام) است.
بگو: «هر کس بر حسب ساختار (اختیاریِ) خود عمل می‌کند. پس پروردگارتان به هر که راه یافته‌تر باشد (از همگان) داناتر است.‌»
بگو هر کدام عمل می‌کند بر راه و روش خویش پس پروردگار شما داناتر است بدانکه او رهبرنده‌تر است در راه‌


الإسراء ٨٣ آیه ٨٤ الإسراء ٨٥
سوره : سوره الإسراء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَاکِلَة»: طریقه و شیوه. رویّه و روش. هرگونه عادت و مکتب و مذهبی که به انسان جهت می‌دهد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- پیامبر(ص)، مأمور ابهام زدایى در زمینه تأثیر دوگانه قرآن نسبت به انسانهاى مختلف (و ننزّل من القرءان ... قل کلّ یعمل على شاکلته) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که این آیه، پاسخ سؤالى مقدر درباره آیه قبل باشد و آن این است که چگونه افراد مختلف، بهره هاى متفاوت از قرآن مى برند؟ و این آیه جواب مى دهد که بهره متضاد و متفاوت، بازتاب روحیات و عادات خود آنهاست.

۲- اعمال و موضع گیریهاى انسانها، بازتابى از روحیه ها، انگیزه ها و خصلتهاى درونى آنهاست. (کلّ یعمل على شاکلته)

۳- حسن استفاده برخى انسانها از قرآن و سوء استفاده گروهى دیگر، معلول خصلتها و روحیات نفسانى خود آنان است. (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و لایزید الظلمین إلاّ خسارًا ... قل کلّ یعمل على شاکلته)

۴- انسان، در حصار روحیات و ملکات نفسانى و باورهاى درونى خویش است. (قل کلّ یعمل على شاکلته) «شاکلة» در لغت هم به معناى ملکات نفسانى و هم به معناى طریقه و روشى است که انسان برگزیده آمده است (قاموس المحیط). در هر صورت حکایت از این حقیقت مى کند که آدمى، محصور روحیات و باورهاى خود است.

۵- نقش انتخاب و اختیار خود انسان، در شکل گیرى روحیات و ملکات نفسانى وى (و ننزّل من القرءان ... کلّ یعمل على شاکلته) در آیه هاى قبل، مؤمنانْ مورد تمجید و ظالمانْ مورد نکوهش قرار گرفتند و در این آیه علت موضع گیرى دوگانه مؤمنان و ظالمان، تفاوت ملکات نفسانى آنان بیان شده است. اکنون مدح و مذمت انسان بر اساس ملکات نفسانى او در صورتى صحیح است که در ساختن ملکات خویش، مؤثر و انتخابگر باشد.

۶- لزوم دقت انسان نسبت به ساختار ملکات نفسانى و باورهاى بنیادین خویش (قل کلّ یعمل على شاکلته) «شاکلة» به دو معناست: یکى، شخصیت و خلقیات ذاتى و دیگرى، خلقیات و عادات اکتسابى است. برداشت فوق، به قرینه آیه قبل، مبتنى بر معناى دوم آن است. بنابراین آیه در مقام هشدار به انسانهاست که در شکل بخشیدن به شخصیت خویش، دقت لازم را مبذول دارند.

۷- نفوس انسانها، داراى ساختارهاى متفاوت و مختلف (قل کلّ یعمل على شاکلته)

۸- خداى پرورش دهنده انسانها، آگاه تر از همگان نسبت به ملکات نفسانى و زمینه هاى روحى آنان (فربّکم أعلم بمن هو أهدى سبیلاً)

۹- ربوبیت الهى، مقتضى آگاهى عمیق او به هدایت پیشگان و تمایز آنان با دیگران (فربّکم أعلم بمن هو أهدى سبیلاً) ذکر صفت «ربّ» به جاى اسم «الله» و یا صفات دیگر براى بیان آگاهى خداوند از گروههاى انسانى، مشعر به نکته یاد شده است.

۱۰- تفاوت انسانها، در برخوردارى از زمینه هاى هدایت (بمن هو أهدى سبیلاً) «أهدى» - که افعل تفضیل است - دلالت بر مراتب مختلف هدایت مى کند.

۱۱- هدایت، داراى مراتب و کمال و نقص است. (بمن هو أهدى سبیلاً)

۱۲- علم و آگاهى برتر، ملاک شایستگى مربیان و معیار گزینش آنان (فربّکم أعلم)

روایات و احادیث

۱۳- «عن أبى عبدالله(ع) فى قول الله عزّوجلّ: ...«قل کلّ یعمل على شاکلته» یعنى على نیّته;[۱] از امام صادق(ع) درباره سخن خداى عزّوجلّ... «قل کلّ یعمل على شاکلته» روایت شده است که فرمود: مقصود این است که هر کس بر نیت خویش عمل مى کند».

موضوعات مرتبط

  • اختیار: آثار اختیار ۵
  • ارزشها: ملاک ارزشها ۱۲
  • انسان: آثار خصلتهاى انسان ۲، ۳; اختیار انسان ۵; اهمیت خصلتهاى انسان ۶; تفاوت انسان ها ۷، ۹، ۱۰; خصلتهاى انسان ۵; سلطه بر انسان ۴; سلطه خصلتهاى انسان ۴; محدودیّت عمل انسان ها ۴; مربّى انسان ها ۸
  • انگیزه: نقش انگیزه ۲
  • خدا: آثار ربوبیّت خدا ۹; علم خدا ۹; علم غیب خدا ۸
  • رفتار: پایه هاى رفتار ۲، ۴، ۱۳
  • شخصیت: عوامل شکل گیرى شخصیت ۵
  • عقیده: اهمیت دقت در عقیده ۶
  • علم: ارزش علم ۱۲
  • قرآن: تنوع تأثیر قرآن ۱; رفع ابهامات قرآن ۱; عوامل حُسن استفاده از قرآن ۳; عوامل سوءاستفاده از قرآن ۳
  • محمد(ص): مسؤولیت محمد(ص) ۱
  • مربّى: ملاک انتخاب مربّى ۱۲
  • موضعگیریها: عوامل مؤثر در موضعگیریها ۲
  • مهتدین: تشخیص مهتدین ۹
  • نیّت: آثار نیّت ۱۳
  • هدایت: مراتب هدایت ۱۰، ۱۱

منابع

  1. کافى، ج ۲، ص ۱۶، ح ۴; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۱۴- ، ح ۴۱۷.