الأعراف ١٦٦
ترجمه
الأعراف ١٦٥ | آیه ١٦٦ | الأعراف ١٦٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَتَوْا»: سرکشیکردند. «قِرَدَةً خَاسِئینَ»: (نگا: بقره / ، مائده / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶۱ - ۱۷۱، سوره اعراف
- بيان آيات شريفه ، كه قسمت ديگرى از داستان هاى بنىاسرائيل و نافرمانى هايشان را نقل مى كند.
- جواب دسته اى از امت موسى (ع ) كه نهى از منكر مى كردند به دسته ديگرى كه سكوتپيشه كرده بودند
- مقصود از نسيان در آيه شريفه بى اثر شدن تذكرات در دلهاى بنىاسرائيل است .
- معناى : ان ربك لسريع العقاب
- اميدوارى به خدا، بدون اضطراب و بيم از گناه و گفتن اينكه خدا ما را مى آمرزد(سيغفرلنا) اميد صادق نيست .
- توضيحى درباره رابطه دين و فطرت بشر و اصلاح شؤ ون زندگى بشر
- دين ، بشر را جز به اصلاح اعمال و شؤ ونش دعوت نمى كند
- روايتى درباره نافرمانى قومى از اهل (( ايله (( در مورد ترحيم صيد ماهى در روز شنبه ومسخ شدنشان به ميمون .
- فقط فرقه اى كه نهى از منكر كردند از عذاب نجات يافتند و مرتكبين صيد و ساكتين دربرابر آنها عذاب شدند
- روايتى از امام صادق (ع ) در ذيل (فلما كنسوا ما ذكّروا به ...) و بررسى آن
- ۰هيچ اشكالى در اين معنا نيست ، جز اينكه علت عذاب ساكتين را خوددارى از صيد دانسته ، وحال آنكه مقام اقتضاء
- چند روايت در مورد قرار گرفتن كوه بر بالاى سر بنىاسرائيل و پذيرفتن آنان تورات را پى از آن
نکات آیه
۱- خداوند یهودیان ایله را به خاطر شکستن قانون روز شنبه با صید ماهى، به بوزینگانى مطرود مبدّل ساخت. (فلما عتوا عن ما نهوا عنه قلنا لهم کونوا قردة خسئین) «عتوّ» (مصدر عتوا)، به معناى عصیان و سرکشى است. مراد از «ما نهوا عنه» صید ماهى در روز شنبه است.
۲- کسانى که بر انجام محرمات الهى اصرار ورزند، در معرض ذلیل گشتن و مطرود شدن از درگاه خدا هستند. (کونوا قردة خسئین) «خاسىء» به معناى مطرود و نیز به معناى حقیر و ذلیل است. «خاسئین» خبر دوم براى «کونوا» مى باشد.
۳- خداوند یهودیان ایله را پس از عبرت نگرفتن از عذاب نازل شده بر آنان و اصرارشان بر صید ماهى، به بوزینه تبدیل کرد. (و أخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس ... فلما عتوا عن ما نهوا عنه) واق-ع شدن جمله «فلما عتوا» پس از «أخذنا الذین ظلموا ... »، بیانگر این است که متجاوزان پس از مبتلا شدن به عذاب دنیوى همچنان به صید ماهى در شنبه ادامه مى دادند.
۴- فرمان خداوند و خواست او کافى در تبدیل شدن موجودى به موجود دیگر (قلنا لهم کونوا قردة خسئین)
۵- خداوند داراى حاکمیتى مطلق بر جهان آفرینش (قلنا لهم کونوا قردة خسئین) در آیه شریفه نیامده که متمردان بوزینه شدند، بلکه تنها فرمان به بوزینه شدن ذکر شده است. این معنا (تصریح نکردن به عملى شدن فرمان) اشاره به این حقیقت دارد که فرمانهاى الهى تخلف ناپذیر است و چیزى جلوگیر آن نیست. فرمان همان و شدن همان، یعنى حاکمیت على الاطلاق.
۶- ترک کنندگان نهى از منکر از میان مردم ایله، به بوزینه تبدیل نشدند. (فلما عتوا عن ما نهوا عنه قلنا لهم کونوا قردة) عنوان «ما نهوا عنه» شامل ترک نهى از منکر نمى شود. به خلاف عنوان «ما ذکروا به» در آیه قبل که شامل ترک نهى از منکر نیز هست.
۷- مسخ یهودیان متمرد آبادى ایله به بوزینگانى مطرود، عذاب سخت الهى براى ایشان (قلنا لهم کونوا قردة خسئین) برخى برآنند که «قلنا لهم ... » بیان همان «عذاب بئیس» است که در آیه قبل آمده است. گفتنى است بر این مبنا «الذین ظلموا» شامل ترک کنندگان نهى از منکر نمى شود. زیرا آنان قانون حرمت صید را نشکستند و به بوزینه تبدیل نشدند.
۸- امکان تبدیل شدن موجودى به موجودى دیگر در جهان طبیعت (قلنا لهم کونوا قردة خسئین)
موضوعات مرتبط
- آفرینش: حاکم آفرینش ۵
- ایله: اصرار بر گناه اهل ایله ۳ ; تارکان نهى از منکر ایله ۶ ; عذاب دنیوى اهل ایله ۷ ; قصه اهل ایله ۱، ۳، ۶
- تبدّل انواع:۸
- خدا: افعال خدا ۳ ; اوامر خدا ۴ ; حاکمیت خدا ۵ ; عذابهاى خدا ۷
- ذلت: عوامل ذلت ۲
- شنبه: صید ماهى در شنبه ۱، ۳ ; کیفر صید در شنبه ۱
- عذاب: عبرت از عذاب ۳ ; مراتب عذاب ۷
- عصیان: کیفر عصیان ۱
- گناه: آثار اصرار بر گناه ۲
- محرّمات: آثار ارتکاب محرّمات ۲
- مسخ: به میمون ۱، ۳، ۷
- موجودات: تبدیل موجودات ۸ ; منشأ تبدیل موجودات ۴
- یهود: طرد یهود ایله ۱ ; عذاب یهود ایله ۳ ; مسخ یهود ایله ۱، ۳، ۷ ; یهود متخلّف ایله ۷