أَوّل

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• اول‌ (۳۶۸ بار)

قاموس قرآن

اهل لغت، اَول را رجوع معنى كرده‏اند گويند: «آلَ اليه: اى رَجَعَ» تأويل: برگشت دادن و برگشتن است، (تأويل در قرآن مجيد، لازم و متعدى بكار رفته است). درباره تأويل و حقيقت آن سخن زياد گفته و هر يك به راهى رفته‏اند، تدبّر در قرآن مجيد معنى آنرا روشن و از هر سخن بى‏نياز مى‏كند. تأويل:واقع و خارجِ يك عمل و يك خبر است كه گاهى به صورت علّت غائى و نتيجه و گاهى به صورت وقوع خارجى متجلّى شده و به عمل و خبر بر مى‏گردد مثلاً حضرت يوسف در خواب ديد: يازده ستاره و خورشيد و ماه بر او سجده مى‏كنند، بعد از سالها رنج و زحمت كه در مصر به مقام بزرگ رسيد: چون خانواده‏اش به مصر منتقل شدند يازده برادر و پدر و مادرش بر او خضوع كردند و گفت: [يوسف:100]: پدرم اين تأويل خواب گذشته‏ى من است. در اينجا مى‏بينى كه خواب ديدن به صورت يك خبر، و تأويل، وقوع خارجى آن است. در داستان موسى و آن عالم كه كشتى را سوراخ كرد، طفلى، را كشت و ديوارى را مرمّت نمود، موسى به هر سه عمل اعتراض كرد، عالم بعد از توضيح علل آن سه عمل گفت [كهف:82] اين است تأويل آنچه نتوانستى تحمّل كنى!. در اين جا قضيّه، به عكس جريان حضرت موسى است آنجا اوّل خبر بود بعد وقوع خارجى و در اين جا وقوع اوّل است بعد خبر و توضيح علل، و در اينجا تأويل به معنى علّت غائى و غرض است. در آيه [اسراء:35]، تأويل به معنى نتيجه و عاقبت امر است، يعنى پيمانه را تمام كنيد و با ترازوى صحيح بسنجيد، آن خوب است و از حيث عاقبت و نتيجه بهتر است.پس تأويل يك واقعيت و خارج است كه به اصل خود بر مى‏گردد، خواه به صورت نتيجه باشد يا علّت و يا وقوع خارجى [يوسف:6] يعنى بر گشت دادن تازه‏ها را به واقع آنها به تو تعليم مى‏كند چنانچه در تعبير خواب دو نفر زندانى و تعبير خواب دو نفر زندانى و تعبير خواب پادشاه مصر اين به ثبوت رسيد. تأويل قرآن، وقوع خارجى وعده‏هاى آن است و از جمله وقوع قيامت مى‏باشد [اعراف:53]. سخنان قرآن اكنون به صورت خبر است وقوع آخرت و حسرت خوردن مردم تأويل آن مى‏باشد و ميان خبر و وقوع ارتباط بخصوصى است و دوّمى به اولى بر مى‏گردد. در آيه ديگرى آمده: مى‏گويند قرآن را از پيش خود ساخته بگو: يك سوره مانند آن را بياوريد... [يونس:39]. در اينجا تأويل فقط راجع به قيامت نيست بلكه اعمّ از آن و واقعيّتهاى دينوى است كه قرآن خبر داده است، يعنى آنچه را كه احاطه بدانش آن ندارند تكذيب كردند و هنوز وقوع خارجى آن به آنها نيامده است. ناگفته نماند: علم به واقعيّت خارجى قرآن اعمّ از دنيوى و اخروى مخصوص خداوند است، انسان هر قدر دانا و توانا باشد، آينده‏هاى قرآن را به طور تفصيل نخواهد دانست مگر آنكه خدا او را آگاه سازد، با توجه به قرآن، آينده‏هائى را از قبيل غلبه حق، رسوائى ستمگران، برگشت اعمال و آمدن روز جزا بطور اجمال مى‏دانيم ولى تفصيل و كيفيّات آنها مربوط به خداست و از بشر ساخته و در خور دانائى او نيست، به احتمال قوى مراد از آيه، [آل عمران:7]، تأويل تفصيلى و همگانى آن است كه جز خدا كسى نمى‏داند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ مَرّة أَن قُل کَمَا لا مَا مَن الّذِي إِن مِن أُمِرْت قَال إِنّي أَنَا أَکُون الْمُسْلِمِين الْمُؤْمِنِين خَلَقْنَاکُم بِه عَلَى هُو أَ مُوسَى بَل إِلَيْک خَلْق کَان جِئْتُمُونَا کُنّا أَحَق رَب الْمُشْرِکِين فِيه يَوْم اللّه لَقَد إِمّا سُبْحَان نَکُون تَکُونُوا الْعَابِدِين فَطَرَکُم لَه بَيْت کَافِر بَدَأْنَا خَلَقَکُم بَدَءُوکُم يَا أَنْشَأَهَا فَأَنَا دَخَلُوه بِالْقُعُود لِأَن فَاقْعُدُوا هُم رَضِيتُم التّقْوَى فَسَيُنْغِضُون نُعِيدُه فِي وَلَد يُؤْمِنُوا وُضِع أَسْلَم أَلْقَى أَوْحَيْنَا إِلَيْه أَخَاف خَطَايَانَا السّمَاوَات وَعْدا تَخْشَوْنَهُم إِنّکُم لِيُتَبّرُوا الْمَسْجِد لِلرّحْمٰن إِلَى يُحْيِيهَا زَعَمْتُم لِلْکُتُب مَع فُرَادَى نَذَرُهُم تَرَکْتُم لَم لِلنّاس غَيْر الْأَرْض خَوّلْنَاکُم فَإِذَا تَشْتَرُوا بِبَکّة لَنَا کَطَي تَکُونَن تُلْقِي أَبْصَارَهُم سُبْحَانَک

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...